Vandaag vier ik een klein jubileum: mijn 2500e bijdrage die meetelt volgens de spelregels van de redactie.

En wat kies ik dan voor foto? Een kind. Om aan te geven dat ik het kind in me zelf wil blijven koesteren als ik op reis ben. Ik wil me blijven verwonderen over alles wat ik onderweg zie. Ik wil ook proberen om onbevangen naar andere culturen te blijven kijken. Vanuit respect en verbazing, met zo min mogelijk vooroordelen.

Die basishouding geeft me volop kansen om de wereld nog beter te leren kennen.
Zo hoop ik heel veel landen (voor het eerst of nog een keer) te kunnen bezoeken.

Tot slot nog even iets over deze foto: dit menneke zat op een markt in de stad Fianarantsoa. Zijn moeder was er marktvrouw. En hij moest zichzelf zien te vermaken. Dat deed hij door rond te kijken: niet bang maar verbaasd. Die grote witte man was niet eng. Dus ook zijn wereld draaide gewoon door.