Aan de voet van de citadel in Cairo vind je uitgestrekte begraafplaatsen met recente maar veelal oude graven vaak zelfs uit de Osmaanse tijd. Naast, op en soms zelfs in deze graven zijn de zogenaamde dodensteden ontstaan; woonwijken temidden van de doden. Er is electriciteit aangelegd en er is water. De mensen zijn gastvrij hier en vinden het leuk om een praatje te maken. Ze spreken hier wel veelal alleen Egyptisch. Tijdens het eten of drinken wordt er regelmatig ene slok thee over de graven gegooid: dan hebben die ook wat.
Regelmatig zie je ook een islamitische begrafenis en in de avond zijn er wel eens duivelsuitdrijvingen te aanschouwen.