We polen met de moto's door de Delta. Onze poler heeft hoge nood. We blijven achter. Hij stapt uit in het ondiepe gedeelte en doet zijn behoefte. We zien de groep uit het oog verdwijnen. Als hij terugkomt vraagt hij of wij een Hippo willen zien? Dat slaan we natuurlijk niet af. Een half uur peddelt hij door het hoge riet. Hij verteld ons over zijn heimwee. Hij ging studeren, maar keerde weer terug naar zijn dorp. Hij miste zijn familie. Een dan ineens als we uit het groen komen, ligt er op 10 15 meter afstand van ons een Hippo rustig in het water. Te genieten van de laatste zon op zijn kop. Hij ziet ons, en dan wend hij zijn kop af, even later verdwijnt hij weer. Ons nagenietend achterlatend.