Scubasheila
Surfing Manly
Bij 'stadsbeeld' denk je wellicht niet meteen aan surfers, maar toch spelen zij een belangrijke rol binnen de Australische cultuur. En surfers al lopend met een plank onder de arm, hoort in dat geval wel degelijk bij een stad als Sydney. Zij vormen net zo goed een stadsbeeld als de man in pak op weg naar kantoor. Sterker, regelmatig is het dezelfde persoon. Misschien is dat ook de reden waarom Sydney één van mijn favoriete steden is. Deze stad heeft een gezellige sfeer van een metropool, maar desondanks biedt dezelfde stad ook mooie stranden met de bijbehorende levenstijl. Bondi Beach is wellicht bekender, maar mijn voorkeur gaat uit naar Manly Beach. Door de bereikbaarheid met de ferry vanuit het centrum (Circular Quay), begint de fun al op de boot. Vervolgens zie je diverse surfers door het centrum lopen, op weg naar het strand. Deze meiden hebben net een paar uur op hun planken gestaan en lopen terug. Nu kan ik surfen, maar zij waren stukken beter dan ik. Komt natuurlijk ook dat het in Sydney gewoon is dat men 's ochtends eerst de zee in gaat om wat golven te pakken, voordat het werkt roept!
Nieuw-Zeeland • Noord Centraal Eiland
Nieuw-Zeeland • Noord Centraal Eiland
Playing kiwi's
Waihi Beach staat bekend als één van de veiligste (golf) surf stranden van Nieuw Zeeland. Het schitterende strand heeft een lengte van 9 km en trekt daardoor vele plaatselijke kiwi's, zoals deze 2 vriendjes. De plaatsjes Waihi en Katikati liggen op ongeveer 20 minuten afstand met de auto. Voordat de Europeanen het land bezetten, werd dit gebied bewoond door de Maori. Vergeleken met Australië worden de originele Maori namen van plaatsen en gebieden wel in ere gehouden. Het gevolg; je zal eerst een paar keer over je tong struikelen alvorens je een bepaalde plaatsnaam leert uit te spreken. Wat dachen jullie bijvoorbeeld van Taumatawhakatangihangakoauauotamateaturipukakapikimaungahoronukupokaiwhenuakitanatahu? Maar om het toch iets makkelijker te maken voor de niet Maori mensen, wordt deze heuvel ook afgekort Taumata genoemd. Oh.. en met 'kiwi's' bedoel ik natuurlijk de lokale mensen, want zo noemen Nieuw Zeelanders zichzelf.
Vanuit de luie 'stoel
Nog een foto van het mooiste eiland ter wereld (ok.. na New Zealand). Het kleine, maar knusse Stanley ligt aan de noord-west kust van Tasmanië. De belangrijkste bezienswaardigheid van dit plaatsje (en omgeving) is de zogenaamde 'The Nut'. Dit 'landmark' (sorry, hoe noemen we dat in het Nederlands) valt al op vanuit de verte, door de vorm. Het is een grote, platte 'berg' van vulkanisch gesteente met een platte top. Denk daarbij aan de meer bekendere Afrikaanse Tafelberg qua vorm. Je kan een mooie wandeling maken over de platte top, waarbij je een mooi uitzicht hebt over de zee, het dorpje en de verre omgeving. Om de top te bereiken kost dit je een korte, maar zeer intensieve wandeling via een zeer steil pad. Ik had daar even minder zin in (zeg ik eerlijk) en koos er dus voor om de stoeltjeslift te nemen. Hierdoor heb je wel weer de tijd om schitterende foto's te maken vanuit de andere kant. En vervolgens kan je de route weer voort zetten naar 'End of the world' (zie andere foto).
Jonge Monnik
Luang Prabang is het drukst bezochte stadje van Laos (mits je onder de 30 bent, graag dronken bent en liever lui dan moe, dan kan je beter richting Vang Vieng en daar de verschrikkelijke onrespectloze toerist uithangen -> al zitten die natuurlijk niet hier, lol). Door de vele toeristen en bijgehorende guesthouses en hotels vind ik het minder leuk, maar toch is het een sfeervolle plaats die je bezocht moet hebben. Luang Pabang biedt ook onderdak aan vele monniken in de vele tempels. De naam van deze tempel ben ik vergeten, maar de jonge monnik was zo vriendelijk om ons van alles te laten zien. In gebrekkig Engels vertelt hij ons over zijn leven. Om de foto wat spannender te maken, heb ik bewust gekozen voor een schuine compositie.
End of the world
Het mooiste eiland ter wereld (ok.. na New Zealand) ligt er verlaten bij en daarom kan dit gebied ook 'The End Of The World' genoemd worden. Een bordje heet je welkom en laat me weten dat er vanaf dit punt een rechtstreekse lijn mogelijk is tot Argentinë, zonder land tegen te komen. De kleuren van de rotsen zijn schitterend en dat is ook het uitzicht met de woeste golven en de dreigende lucht. Het is er verlaten, dus ik kan er samen met mijn 2 reisgenoten heerlijk vertoeven. Een vriend en ik beklimmen hier de rotsen, omdat we allebei blijken te klimmen (al doe ik dat indoor bij gebrek aan een andere mogelijkheid in Nederland) en daar wordt het uitzicht alleen maar beter op!
Hobart's Harbour
Hobart is de hoofdstad van (naar mijn mening) het mooiste van Australië; het eiland Tasmanië. De havenstad is gelegen aan de zuidoostkust van het eiland en is na Sydney de oudste van het land. Hobart heeft ongeveer 47.000 inwoners en ligt aan de voet van de 1271 meter hoge Mount Wellington (zie ook mijn foto van het uitzicht vanaf Mt. Wellington). Tassie wordt vaak overgeslagen door reiziger, wat absoluut zonde is. Niet alleen de natuur is schitterend, maar Tasmanië is een must voor ieder die over de geschiedenis wil leren. Aan de andere kant.. het zorgt er wel voor dat het nog niet is overbeladen door de drukte van de reizigers, gezien het groot aantal backpackers dat Australië jaarlijks aandoet. En als je een groter budget heb dan ik, dan kan je vast een kajuit boeken op dat cruiseschip (mocht je die nog niet gezien hebben)!
Handjes na de arbeid
Aan het einde van de zomervakantie kunnen alle kinderen (4-12 jaar) hun hart ophalen in Jeugdland, een initiatief dat bestaat sinds 1971. Tijdens de Jeugdland week mag je elke dag aan de slag en je o.a. helemaal uitleven op het bouwen van je eigen hut van hout. Het hout is vaak al beschilderd door een ander groepje kinderen, waardoor alles een kleurrijk geheel krijgt. Een dagje 'werken' kost maar 4 euro per kind en je dient je eigen lunch pakketje mee te nemen. Het leuke is dat veel kinderen elkaar niet kennen, maar op deze leeftijd word je vriendjes met iedereen. Iedereen werkt samen en dat is mooi om te zien. Vanzelfsprekend blijf je hier niet schoon van! Dit meisje laat vol trots haar vuile handen zien, nadat ze helemaal zelf een plank heeft vast getimmerd met wel 10 spijkers teveel. Dit doet me denken aan mezelf, toen ik nog als kleine meid mee bouwde tijdens Jeugdland.
Architectuur in...Bri
Brisbane ging in 1824 als strafkolonie van start en is vernoemd naar Sir Thomas Brisbane, toenmalig gouverneur van de deelstaat Nieuw-Zuid-Wales. De stad heeft een typisch subtropisch klimaat met hete, vochtige zomers en zachte, droge winters. Vanaf het einde van de lente (november) tot het begin van de herfst (maart) wordt Brisbane regelmatig getroffen door hevige onweersbuien, soms vergezeld door grote hagelstenen en zware windstoten. Brisbane is de derde stad van Australië, na Sydney en Melbourne en is vooral bij jonge backpackers populair vanwege de 2 grote uitgaansgebieden in de stad. Als cultuurliefhebber geef ik echter de voorkeur aan musea en het Queensland Museum vond ik dan erg interessant. Deze foto nam ik in het centrum om te laten zien hoe 'oud' (wat een relatief begrip is in Australië) en nieuw samen gaan in de architectuur van de stad.
Jeugdland aan het wer
Aan het einde van de zomervakantie kunnen alle kinderen (4-12 jaar) hun hart ophalen in Jeugdland, een initiatief dat bestaat sinds 1971. Tijdens de Jeugdland week mag je elke dag aan de slag en je helemaal uitleven op het bouwen van je eigen hut van hout. Kinderen mogen een hamer ophalen, hout en spijkers en kunnen timmeren dat het een hartelust is. Het hout is vaak al beschilderd door een ander groepje kinderen, waardoor alles een kleurrijk geheel krijgt. Het klinkt chaotisch, maar dat is het zeker niet. Het leuke is ook dat veel kinderen elkaar niet kennen, maar op deze leeftijd word je vriendjes met iedereen. Samen word er gebouwd en als die ene hoge plank niet lukt, helpen vrijwilligers je graag. Deze kinderen laten vol trots hun hut zien. Inclusief een bankje om op te zitten en nadat ik de foto heb mogen nemen gaan ze op pad naar de 'werkplaats' om een kapstok te verven. En dan komen er allemaal herinneringen naar boven, want voor mij was Jeugdland (toen ik nog op de basisschool zat) het hoogtepunt van mijn zomervakantie! De kosten? Maar 4 euro per kind, dus daar hoef je het niet voor te laten.
Silhouet
In augustus vinden de jaarlijkse wereldkampioenschap Living Statues plaats. Wat deze meneer is een fantasie figuur. Erg goed als Levend Beeld deed hij het overigens niet, want naar mijn idee bewoog hij veel te veel. Maar met zijn rug naar de zon (die al nauwelijks scheen op deze regenachtige zondag), vond ik het zo wel een erg mooi plaatje. Pas later zag ik dat hij, erg leuk, een vlieg op zijn neus had geplakt!
Poppenmeisje
In augustus vinden de jaarlijkse wereldkampioenschap Living Statues plaats. Deze dame deed het vooral heel goed bij kinderen. In haar hand houdt zij een lappenpop. Als zij deze aan een kind reikte en het kind het bij de been vastpakte, brak de been af. Het gevolg? Het Levende Beeld in tranen en een verschrikt klein kind. Ik wilde het Poppenmeisje dan ook zodanig op de foto zetten dat het lijkt alsof je door de ogen kijkt van zo'n klein kindje die vooraan bij het beeld staat, omhoog kijkend naar het Poppenmeisje.
Steam Punkers
Afgelopen weekend heb ik, samen met vele andere fantasy liefhebbers, weer genoten van Castlefest in Lisse. Tijdens dit fantasy evenement waan je je 3 dagen lang in een andere wereld. Behalve voor dagjesmensen (de toeristen in normale kledij) is dit evenement een belangrijke samenkomst voor bezoekers in kostuum. Kijk niet vreemd op als je omringd wordt door elfjes, goblins, tovenaars, heksen, goths, Kelten en Victoriaanse edelvrouwen. De laatste jaren is ook steampunk erg populair.. en terecht, want het is een fantastisch thema. De term slaat op verhalen die zich afspelen in een tijd dat stoomkracht nog de primaire krachtbron was (meestal de 19e eeuw), maar die ook elementen van sciencefiction of fantasie bevatten zoals futuristische uitvindingen en machines, of echt bestaande machines (zoals computers) die in deze verhalen veel eerder worden uitgevonden dan in werkelijkheid. Ik heb me heerlijk vermaakt, zowel als gast in kostuum en als fotografe.
Parler!
Afgelopen weekend was het zover. Vele toeristen bezoeken Nederland om een deel uit te kunnen maken van 'Castlefest'. Tijdens dit fantasy evenement in Lisse waan je je voor 3 dagen in een andere wereld (m.u.v. afgelopen zaterdag toen de weergoden niet wilden meewerken). Omringd door o.a. elfjes, steampunk liefhebbers, heksen, goblins, lolita's en goths kan je als fotograaf (en fantasy liefhebber) hier je hart ophalen. Deze dame steelt de show als piraat. Mocht je ooit door haar gevangen worden, roep dan 'parler'. Onder de piratencode geeft Parley namelijk een gevangene het recht om eerst met de kapitein te spreken en te onderhandelen. Tot die tijd mag de gevangene niets worden gedaan.
Steam Punk
Afgelopen weekend was het zover. Vele toeristen bezoeken Nederland om een deel uit te kunnen maken van 'Castlefest'. Tijdens dit fantasy evenement waan je je voor 3 dagen in een andere wereld (m.u.v. afgelopen zaterdag toen de weergoden niet wilden meewerken). Omringd door o.a. elfjes, steampunk liefhebbers, heksen, goblins, lolita's en goths kan je als fotograaf (en fantasy liefhebber) hier je hart ophalen. Absoluut één van Nederlands mooiste evenementen!
Via Gladiola
De foto vraagt om uitleg; wie zijn deze mensen op de voorgrond, waarom krijgt deze meneer een bloem, kennen zij elkaar, wie zijn al die mensen op de achtergrond, waarom al die glimlachen op het gezicht? Maar dezelfde foto verklaart ook tegelijk de schoonheid van de 3e vrijdag van juli. Voor mij één van de mooiste dagen van het jaar. De dag van saamhorigheid, kracht, respect en moed. Na 3 dagen letterlijk zweet, bloed en tranen valt alles op z'n plaats op deze bijzondere vrijdag. Dit is de dag dat duizenden mensen 36.504 mensen binnen halen. 36.504 wandelaars die beloond worden met applaus en bloemen. Waar je ook vandaan komt, vanuit de hele wereld, niemand zal jij vergeten op deze bijzondere dag. 36.504 mensen hebben bijna 10.000 anderen achter zich gelaten gedurende deze zware dagen. Het felbegeerde medaille wacht op hen... nog enkele meters.. dít is de intocht van de Nijmeegse Vierdaagse, het grootste wandelevenement ter wereld en ik ben er altijd bij. Ik krijg altijd kippevel van dit soort eenvoudige, maar mooie momenten. Onbekenden die elkaar omhelzen. Mijn vader heeft 30 keer gelopen, mijn man 5. Ooit wil ik ook zo'n 'kruis voor getoonde marsvaardigheid' verdienen!
Mission Beach
Eindelijk... een bewolkte dag in Queensland. Een verademing na enkele dagen 40 graden en 95% luchtvochtigheid. Heerlijk om dan even over het strand te lopen en om het fijne zand en de kleine schelpjes tussen je tenen te voelen!
De sporen van een...s
Als je naar Australië gaat kan je Port Arthur niet overslaan als je meer van de geschiedenis van het land wilt leren. Op 13 mei 1787 vertrokken de eerste vloten vanuit Engeland richting Australië om daar een strafkolonie te beginnen. Aan boord zaten mensen die niet meer hadden gedaan dan het stelen van een stuk brood. Na Sydney werd al snel Port Hobart de belangrijkste strafkolonie, ook de hel op aarde genoemd. Veel is er niet meer over van de gebouwen, maar als je er rondloopt voel je de sfeer en de druk nog. Het meest huiveringswekkend vind ik de isolatie cellen. Hier mocht de gevangene nooit in contact komen met een ander. Men droeg een masker en mocht nooit praten. Als een andere gevangene jou voorbij moest lopen in de hal, werd je eerst met je gezicht naar een muur geplaatst. Dit stukje cultuur is vind ik zo indrukwekkend, dat ik het nooit oversla als ik in Oz ben. Dat je daarvoor naar Tasmanië moet is ook geen straf. In 1996 vond er een slachting plaats, waarbij een Australiër het vuur opende op tientallen toeristen.
View over Hobart
Hobart is de hoofdtad van één van mijn favoriete eilanden; Tasmanië. Als je dan ook het verstandige besluit hebt gemaakt om Tassie te bezoeken, mag je een tocht naar de punt van Mt. Wellington niet overslaan. Vanuit daar heb je een adembenemend uitzicht over de stad, bergen, baaien en de oceaan. De top is ook met het openbaar vervoer te bezoeken of maak er een (stevige) hike van. De eindbestemmins is het meer dan waard. Wisten jullie overigens dat Charles Darwin in 1836 wel de hike maakte? Door aangebrachte routes zal je er nu een paar uur over moeten doen, maar in de periode van Charles was dat een ander verhaal. De Engelse naturalist deed er dagen over om zich een baan door te breken tot de top.
Uitzicht Te Anau
In Te Anau vind je een hostel van een Nederlandse - New Zealand eigenaren, een absolute aanrader. Welke kamer je ook krijgt in dit kleinschalige hostel, dit is het uitzicht!! Is het niet schitterend? Ik heb hier dan ook heerlijk buiten gezeten om gewoon te staren. New Zealand is zo ontzettend mooi! Qua natuur misschien wel het mooiste land waar ik ooit gereisd heb.
Bicheno
Bicheno is een klein plaatsje aan de zuidkust van Tasmanië. In Bicheno vind je het graf van een jonge Aboriginal vrouw. Zij was 'gestolen' van haar volk om een zeevrouw te worden. Tijdens een storm redde ze 2 matrozen en dat leverde haar een grafsteen op, welke te bezichtigen is in dit dorpje. Het hostel van Bicheno is overigens geen aanrader. Het is er krap en gehorig.
Duitsland • Noord Rijnland-Westfalen
Duitsland • Noord Rijnland-Westfalen
The Joker
Momenteel is er een kermis in Emmerich, een Duits plaatsje vlak over de grens bij Zevenaar. Samen met deze festiviteiten werd gisteren ook een groots vuurwerk afgestoken. Vanuit de kade heb ik daar meer van genoten dan van deze attractie. Normaal gesproken kan ik prima tegen achtbanen. Sterker nog, ik vind ze heerlijk. Maar deze 'spider' was extreem!! Misschien had ik ook beter moeten weten met die 'Joker'. En daarbij nog even een mental note voor mezelf; coke, broodje brahtwurst en de spider gaan NIET samen!! Mijn nicht en ik zijn nog nooit zo misselijk geweest.
De vliegende honden..
Wat ik zo mooi vind aan Australië is dat je zoveel wildlife is. In de eerste instantie zou je kunnen denken dat hier een groep vogels overvliegt, maar niets is minder waar. Als je goed naar de vormen van de vleugels kijkt, zie je pas dat dit hele andere diertjes zijn. Dit zijn vleerhonden (ook wel vliegende honden of grote vleermuizen genoemd). De familie van de vleerhond telt bijna 200 soorten in ongeveer 45 geslachten. De meesten zijn groter dan de rest van de vleermuizen, op een enkeling na. Hun spanwijdte varieert tussen 24 cm en 180 cm, met een gewicht van bijna een kilogram voor de grootste soort. Ze danken hun naam aan hun typerende kop. Ik vond dit een machtig gezicht. En omdat dit niet iets is wat in onze klimaat in de vrije natuur voorkomt, kan ik er ook echt van genieten als ik zo'n groep voorbij zie komen. En dat midden in het centrum van Cairns (daarom kies ik voor de categorie stadsbeeld). Als je ze overdag wilt zien, kijk dan eens omhoog. Ze hangen vaak in grote getale in de bomen in botanische tuinen, zoals de Royal Botanic Gardens in Sydney.
Nieuw-Zeeland • Christchurch omgeving
Nieuw-Zeeland • Christchurch omgeving
Onderweg naar Akaroa
Vanuit Christchurch is het kleine plaatsje Akaroa een populaire bestemming. Akaroa is een historisch plaatsje met een Frans tintje op de kop van het schitterende schiereiland Banks Peninsula. Er is middenin het stadje een strand waar je niet alleen kunt zwemmen, maar waar vanaf de steiger ook boottochten vertrekken waarmee je onder andere dwergpninguïns, dolfijnen en kolonies zeehonden kan zien. Uniek is dat je hier de Hector-dolfijn kunt spotten, één van de kleinste dolfijnsoorten. Ik heb het niet gedaan, maar je kan een cruise maken om ze te spotten en je krijgt tevens de kans om met ze te zwemmen. Ik weet niet of ik hier achter kan staan, omdat ik een voorstander ben om de dolfijnen in de vrije natuur te laten, zonder ze onnodig in contact te brengen met mensen. Akaroa ligt op de Banks Peninsula op zo'n 80 km van Christchurch op het Zuidereiland aan Highway 75. Het was een regenachtige dag, maar toch heb ik kunnen genieten van geweldige vergezichten onderweg. Het is een schitterende route en dát alleen al maakt het de moeite waard om naar Akaroa te gaan (het plaatsje leek wel uitgestorven toen ik er was, wellicht door het slechte weer).
Keuken van de blekeri
Dit keukentje behoort toe tot de blekerij welke te vinden is in het Nederlands Openlucht Museum. Dit gebouw wordt in 1702 voor het eerst als garenblekerij vermeld. In 1938 werd dit gedeelte uit één gehaald en in het NOM weer opgebouwd. De blekerij als bedrijf is een belangrijk industrieel monument, omdat zij de herinnering levend houdt aan de vermaarde zestiende- en zeventiende eeuwse Kennemer garen- en linnenblekerijen. Als de wasvrouw klaar is met het wassen en het ophangen van de was (wat vrijwel dagelijks wordt gedemonstreerd), kan ze in dit kleine kamertje even tot rust komen. De keuken vind ik het mooiste gedeelte van het gebouw overigens. In gedachten zie ik hier de van vroeger dames keuvelen (open de foto voor een scherper beeld).
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
