Abytravel
Detail deur
Wat kunnen kleine details soms toch mooi zijn! Zomaar ergens in Verviers, niet ver van de rivier de Vesdre viel mijn oog op deze vervallen deur. De bewoners krijgen vast nog graag post, want de brievenbus is niet te missen //;-0
Opgroeien in een...et
Verviers, ooit het bloeiende centrum van de wolindustrie, kent een zeer gevarieerde bevolkingssamenstelling. Veel migranten en hun nakomelingen leven in de wijken net buiten het centrum, waar veel leegstand en verval is. Toch proberen de bewoners er wat van te maken, met hun gezellige buurtwinkeltjes en straatversieringen. Op een strookje gras rond een rommelige parkeerplaats vermaken de kinderen uit de wijk zich prima met ballen en poppenwagens. Ik kon niet voorbij lopen zonder foto's van ze te maken (op hun verzoek!)
Danig gehavend
Dat het voor de meeste vlinders nu toch echt wel het eind van het seizoen begint te worden is aan het witje op de foto - dezelfde overigens als die van de vorige foto- goed te zien. Een paar happen uit éen van de vleugels verraden dat het maar weinig scheelde of hij was geëindigd als lekker hapje voor een vogel. Bovenzijde Klein Geaderd Witje (Pieris napi) Mannetje
Nog even nagenieten
Zo'n dag met nog wat zonnestralen in de nazomer. Da's nog even nagenieten! Als je er dan op uit trekt de natuur in, dan kun je behalve de eerste paddestoelen ook nog een aantal nagenietende vlinders en andere insecten spotten. Mn veel Atalanta's die zich opmaken voor hun trek naar het zuiden. Maar ook de witjes zoals dit Klein Geaderd Witje (Pieris napi) zijn goed vertegenwoordigd.
Herfst..?!
Op 1 september jl begon de meteorologische herfst. Op de astronomische herfst moeten we nog even wachten die valt zo rond de 23e in, maar voor de meeste mensen zal dat de 21e zijn. Die datum is ooit afgesproken, om de seizoenen niet steeds op een andere dag te laten starten. Aan het weer is het goed te merken, ondanks de Indian Summer die ons voor deze week was beloofd. Dat weer en de natuur trekken zich overigens niets aan van data en afspraken daarover. Al begin augustus vond ik diverse paddestoelen, voor velen het symbool voor de herfst. Deze Dikrandtonderzwam (Ganoderma adspersum) kun je overigens het jaar door aantreffen op verzwakte loofbomen. Hier in het mos aan de voet van een oude beuk op landgoed IJsselvliedt Hoewel de naam anders doet vermoeden is deze houtzwam geen familie van de Echte Tonderzwam (Fomes fomentarius) die vroeger werd gebruikt als aanmaakmateriaal in de tondeldoos.
Achtergelaten...
Naast textielindustrie was de omgeving van de Vesdre ( of Weser) ook een ideale plek voor de vestiging van een zgn. preventorium: een sanatorium voor Tbc-patiënten in een vroeg stadium. Het gele gebouw op de foto huisvestte vnl. kinderen waarvan een besmetting was vastgesteld of werd vermoed, maar die nog geen (ernstige) klinische symptomen van de ziekte vertoonden. Door de zuivere lucht en de beschutte bouw hoopte men ze gezond te krijgen en te houden. Vandaag de dag ligt het gebouw er verlaten bij evenals de rode brandweerwagen die al sinds jaar en dag naast de ingang staat.
Aan de Weser
De Weser - of Vesdre, zoals ze hier locaal wordt genoemd- vormde vroeger een belangrijke bron voor de industriële nijverheid in het gebied rond Verviers. Mn tussen Verviers en Eupen ontstonden vele textielverwerkende bedrijven, zoals wolwasserijen, die dankbaar gebruik maakten van het zuivere water dat door de rivier stroomde. Op sommige plaatsen leidde dat zelfs, door het warmere afvalwater, tot bijzonder rijke visgronden, waar de bevolking dankbaar gebruik van maakte. Vandaag de dag is er nog maar weinig over van al die bedrijvigheid, hoewel er nog vele - verlaten- gebouwen zijn te vinden die aan deze glorietijd herinneren. De rivier stroomt onvermoeibaar voort en toont nog steeds haar pracht, zoals hier nabij Dolhaine.
Oude liefde roest...n
Tegen de achtergrond van een oude treinremise, die met het verdwijnen van de stoomlocomotief verlaten en in verval geraakt is, zorgen twee Groene Stinkwantsen (Palomena prasina) op een uitbundig bloeiende Vlinderstruik (Buddleja davidii) voor het nageslacht. De groene stinkwants dankt zijn naam aan de smerig ruikende stof die wordt uitgescheiden als hij zich bedreigd voelt. Het stinkende goedje kan pijnlijke blaren in de mondholte veroorzaken; dieren die er al eens mee in aanraking zijn gekomen zullen dus van ze afblijven. Jammer genoeg kun je zelf ook de pech hebben als je "in het wild" een braam of framboos plukt dat de wants daar zijn afweerstof op heeft achtergelaten. (even ruiken van te voren als je ze niet kunt afwassen kan handig zijn!)
Variabelle
Terwijl ik op zoek was naar zandhagedissen en boomkikkertjes in de Amsterdamse Waterleidingduinen, wilde deze Variabele Waterjuffer (Coenagrion pulchellum) best even voor me blijven poseren. De variabele waterjuffer is een libelle uit de jufferfamilie en, zoals de naam al doet vermoeden, nogal gevarieerd in de tekening, die bij de mannetjes blauw/zwart is. Maar de soort is te herkennen aan een soort blauw uitroepteken op de borst en een zwarte "y" op het segment daarachter. De vrouwtjes zijn iha wat groen/geler. Ze komen vrij algemeen voor in heel Nederland bij stilstaande wateren, vooral in laagveengebied.
Met een...slakkengang
Het verlaten spoor van lijn 38 bij Hombourg is nu in gebruik als wandel- en fietspad. Op veel plaatsen zijn de rails al verdwenen en op sommige stukken hebben deze zelfs plaats gemaakt voor betonplaten. Maar niet ver van het oude stationnetje van Hombourg ligt nog het oude spoortracé; inmiddels wel grotendeels overwoekerd en afgezien van wat wegroestend oud materieel zul je er geen trein meer tegenkomen. Deze wijngaardslak kon dus op z'n gemak - met een slakkengangetje- over de bielzen glijden.
Oude bascule op...Mon
Het station van Montzen- ooit uitgeroepen tot mooiste station van België- ligt er tegenwoordig verlaten bij. Ooit was dit een druk kruispunt van spoorlijnen oa lijn 24 van Tongeren naar Aken en lijn 38 naar Hombourg deden het aan. Nu passeert er alleen nog goederenverkeer en worden er locomotieven gewisseld op het uitgebreide rangeerterrein ernaast. Achtergebleven voorwerpen roepen nog de sfeer en bedrijvigheid van weleer op. Op éen van de perrons staat bv nog een oude weegbrug, waarvan de afleesschijf inmiddels verdwenen is. De grafitti op de muur erachter kun je er daardoor doorheen zien.
Overwoekerd...tanktre
Bij het voormalige station van Hombourg (land van Herve) staan verschillende oude treinstellen langzaam te verroesten en te wachten tot de natuur ze geheel zal overwoekeren. Vroeger liep hier lijn 38 van het Belgisch spoor, oa gebruikt voor het vervoer uit de zinkmijnen van Plombières. Nadat de mijnen in 1952 uitgeput waren, raakte het spoor ook langzaam in onbruik voor personenverkeer en werd het station gesloten. Delen van de spoorlijn werden afgebroken, over de rest vond nog tot 1986 goederenverkeer plaats. In 1991 werd het station met omliggend terrein opgekocht door een particulier die er een spoorwegmuseum wilde vestigen. Hij legde een deel van de spoorlijn opnieuw aan en liet diverse bijzondere treinstellen naar Hombourg komen. Helaas was het initiatief geen lang leven beschoren en de treinen staan nu dus weg te rotten, wat wel een bijzonder schouwspel oplevert. Het station is tegenwoordig in gebruik als horecagelegenheid voor oa trouwpartijen. Over de rest van voormalige lijn 38 loopt nu een fiets-en wandeltraject.
Zandhagedis, vrouw
Gisteren plaatste ik al het mannetje van de in ons land mn op zand- en veengronden voorkomende Zandhagedis (Lacerta agilis). Door haar schutkleuren is ze nog lastiger te vinden tussen de dorre bladeren waar ze haar maaltje bij elkaar scharrelt. Ze verraadt zich met geritsel en pijlsnel wegschieten als er iemand in de buurt komt.
Zandhagedis, man
In het Noord Hollandse duingebied, maar ook elders zoals op de Veluwe, kun je ze bij mooi zonnig weer met een beetje geluk tegenkomen: de Zandhagedis (Lacerta agilis). Je vind ze vooral op wat hoger gelegen zandvlakten, heidevelden en open plekken in het bos. Wel even goed zoeken, want ze scharrelen meestal rond tussen bv afgevallen bladeren waar ze hun kostje- kleine ongewervelden en insecten- bij elkaar schrapen. De mannen zijn nu nog duidelijk groen getint, later in het jaar wordt dat meer bruinachtig en is het onderscheid met de wijfjes minder duidelijk. Het mooist zijn ze in mei en juni, het paarseizoen. Je kunt ze vooral onderscheiden van de twee andere in ons land voorkomende hagedissen - de muurhagedis (Podarcis muralis) en de levendbarende hagedis (Zootoca vivipara)- door hun plompere en bredere kop; ook het lijf is iets forser dan dat van de beide andere.
Steenhommel op Blauwe
Bij distels denk je meestal eerder aan stekeligheid dan aan iets moois Toch is de opvallende schoonheid op de foto er éen; een Blauwe Zeedistel (Eryngium maritimum) om precies te zijn. De plant is vrij algemeen in de kuststreek en kan ruim een halve meter hoog worden. Nu staan ze volop in bloei meestal met blauwe, maar soms ook met witte bloemhoofdjes. De jonge scheuten kunnen als groente gegeten worden en ook in de geneeskunde en homeopathie kent de plant toepassingen. Een Steenhommeltje (Bombus lapidarius) doet zich te goed aan de nectar die deze plant ook overvloedig levert. Zoals de naam al doet vermoeden bouwt ze haar nest onder stenen of in muurspleten.
Op z'n zondags geklee
Het loont beslist de moeite om op een (zonnige) zondag te gaan wandelen in stadsdeel (nieuw) Zuid als je van exotisch kledij houdt. Zeker rond een station -zoals hier nabij WTC Zuid- of bij een bus-of tramhalte hoef je niet lang te wachten tot je mn Afrikaanse vrouwen in hun mooiste zondagse kleding voorbij ziet komen.
ArtZuid
Nog t/m 22 september is de Internationale Sculpturen Route aan de Zuidas, Minervalaan en Apollolaan in Amsterdam Zuid met de toepasselijke naam ArtZuid te bewonderen. In totaal zo'n 70 moderne sculpturen van 21 verschillende beeldende kunstenaars staan opgesteld in de open lucht. De totale lengte van de wandeling bedraagt zo'n 2.5 km en veel sculpturen zijn omringd door het vele groen waar deze chique wijk van Amsterdam om bekend staat. Het kunstwerk op de foto is van de hand van Frank Stella; het bestaat uit 2 delen een houten stergeraamte en een massieve ster van gegalvaniseerd plaatstaal. Door de reflectie van groen en omringende hoogbouw ontstaat een boeiend spel van licht en kleur.
Zicht op de haven
Vanaf de bovenste verdieping van Harbour Center kun je rondom laar alle richtingen over Vancouver uitkijken. Beneden in de hal neem je de snelle (40 seconden) lift met glazen wand aan de buitenzijde, zodat je ook al tijdens de tocht naar boven kunt genieten van het uitzicht. Je stapt uit op 168 m hoogte op het panorama dek of 1 etage lager bij het draaiende restaurant. Je kaartje blijft de hele dag geldig zodat je 's avonds nog een keertje kunt teruggaan om van de zonsondergang of de lichtjes van Vancouver te genieten. Hier een mooi beeld van de bedrijvigheid in de containerhaven, incl heliport.
Koninklijk paard? 2
Ook in de Oostvaardersplassen worden grote grazers, waaronder het Konik paard, ingezet om het terrein open te houden. Maar hier lijkt dit gebruik z'n doel volledig voorbij geschoten te zijn. De kuddes hebben zich in de afgelopen decennia flink vermenigvuldigd, waardoor het gebied inmiddels behoorlijk overbevolkt is geraakt: zo'n 4.000 grote grazers op een terrein van maximaal 2.000 ha begraasbaar gebied. Waar voorheen een prachtig bosstruweel was - de zgn. Driehoek- is nu nog slechts een troosteloze vlakte met omgevallen dode bomen en vertrapte struiken over, waartussen de dieren hun kostje bijeen moeten zien te schrapen. Geen plekje meer om beschutting te zoeken tegen gure wind, regen of felle zon. En 's winters een chronisch tekort aan voldoende voedzaam groen. Door dit laatste kwam het beheer van het gebied - of eigenlijk het gebrek daaraan- al diverse malen in opspraak, dieren sterven in de wintermaanden bij bosjes door uithongering. Maar er is veel meer aan de hand dan alleen dierenleed, als er niet rigoureus wordt ingegrepen dreigt dit ooit prachtige natuurgebied geheel te verdwijnen en slechts te verworden tot een grote kale vlakte waar nog nauwelijks enige biodiversiteit te vinden zal zijn.
Koninklijk paard 1
Het Konik paard is éen van de grote grazers die door natuurbeheerders worden uitgezet om grote terreinen open te houden. Ze kunnen korter gras aan dan de runderen, zoals Schotse Hooglanders, die vaak in hetzelfde terrein voorkomen. NP Zuid Kennemerland is zo'n terrein. Deze jonge hengst kwam plots om de bocht van het pad. Je verwacht dan de rest van de kudde direct erachteraan, maar het bleef bij dit ene dier. Ondanks dat hij door de regen knap nat geregend is staat hij er fier en koninklijk bij.
Walstrobremraap
Bij de IJmuiderslag rond het Kennemermeer staan op dit moment een aantal bijzondere planten te bloeien. Rietorchis, wespenorchis, ratelaar en bremraap om er maar een paar te noemen. Op de foto een geelbloeiende Walstrobremraap (Orobanche caryophyllacea) een parasiet zoals alle bremraapoorten, in dit geval op Glad Walstro (Galium mollugo ). Vanuit stoffijn zaad weten ze in de nabijheid van een specifieke plantensoort met een kiemworteltje de wortel van hun gastheer binnen te dringen. Door hun parasitaire levenswijze kunnen bremrapen zonder bladgroen in hun levensbehoeften voorzien. De waardplant verschaft hun noodgedwongen de benodigde voedingsstoffen. De bloem is geel tot lichtpaars van kleur.
Reflectie aan de...Oo
De Oosterplas is een van de duinmeertjes in de Kennemerduinen. Hij ligt het dichtstbij de ingang Bleek en Berg in Bloemendaal. Bij mooi weer kun je hier zwemmen; bij minder mooi weer is het meer van de vogels. Ook van dit soort natuurkunstwerkjes kun je er genieten.
Punkie
Als zoveel natuurgebieden tegenwoordig maakt ook het NP Zuid-Kennemerland gebruik van Schotse Hooglanders om het terrein open te houden. Over de voor- en nadelen en het succes hiervan is het laatste woord nog niet gezegd. Wat dit laatste betreft: in de Kennemerduinen is men inmiddels een experiment gestart met de Wisent in de hoop dat deze de taak van mn het weghouden van jonge bomen en struiken beter zal vervullen. Geheel zonder gevaar is de aanwezigheid van deze grote grazers in terreinen die voor het publiek zijn opengesteld ook niet. Onlangs werd een wandelaar bijna op de horens genomen door zo'n Hooglander. Maar ze voegen ook wel een enorme charme toe aan het struinen door de natuur. Wat vind je bv van dit ietwat verregende exemplaar met punkkapsel dat onverstoorbaar lag te herkauwen.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
