Ergens langs de kant van de weg op Isla Margarita zag ik haar aan komen lopen: net wat verse vis gekocht voor het eten van die dag. Ze zag me pas heel laat (aan haar ogen te zien heeft ze staar o.i.d.), en na wat handen en voeten conversatie met andere lokale mensen was een foto maken oké. Ze hoefde hem zelf niet te zien, maar ik vond net of er een soort landkaart van het leven op haar gezicht stond. Een rimpel voor iedere gebeurtenis uit haar misschien niet al te gemakkelijke leven...