We waren al de hele dag op pad in de Surinaamse jungle en onze gids, Jogi, werd steeds meer geïrriteerd. Hij had nog geen enkel dier gespot, terwijl wij de ene ontdekking deden na de andere. Hagedissen, boskalkoenen, poison dart frogs, ara's en roofvogels. Maar de druppel voor Jogi was het kleine groepje slingerapen dat hij helemaal gemist had.....steeds sneller ging hij lopen. Totdat hij opeens stopte.....'slang' fluisterde hij. Voorzichtig, blijven staan. Midden op het pad lag, moeilijk zichtbaar tussen de dorre bladeren, een labardia (oftewel de beruchte fer-de-lance). Een van de meest gevreesde slangen van de Surinaamse jungle. Doodstil bleef hij liggen (de slang, niet Jodi), net doen of hij slaapt, maar klaar om aan te vallen. Wij maakten de foto's en Jogi zocht naar een lange stok. De lengte van de stok,ruim 3 meter, gaf aan hoeveel respect Jodi had voor deze slang. Hij bleef steeds op grote afstand, terwijl wij toch wat dichterbij kwamen om een mooie close-up foto te maken.....ik hoorde hem denken...'rare jongens, die nederlanders...' Maar ondertussen had onze Jogi wel de belangrijkste ontdekking van de dag gedaan.