De zon ging onder, de meeste mensen die boven op de bergkam zaten, kwamen in de schaduw te zitten en de kwikkolom duikelde meteen naar beneden. Dus iedereen liep weer naar beneden, wij bleven zitten keken om en zagen dit achter ons gebeuren. Het hele berglandschap veranderde steeds van kleur. En ja, het werd erg koud, maar toch was het de moeite waard.