De eerste keer dat ik het Christusbeeld op de Corocovadoberg bezocht was de top gehuld in een dikke grijze soep van regenwolken. Slechts zijn voeten waren te onderscheiden als je eronder stond.
een maand later kreeg ik nog een kans en zat het weer wel mee! Een stralende blauwe lucht met een grote koperen zon of was het toch een ster.


Een van de weinige keren dat het effect van mijn megakitsche cokin sterfilter fraai uitpakte, vind ik zelf