Edwinaverdingh
Schoenen hier!
Tijdens onze tussenstop in Delhi hebben we enkele uren de sfeer van deze grootstad kunnen opsnuiven. De Vrijdagmoskee van Delhi of de Masjid-i-Jahan Numa (???? ???? ???) is de belangrijkste moskee van Delhi in India. De moskee werd gebouwd door de mogoel Sjah Jahan. De bouw was in 1656 gereed. Het is één van de grootste en bekendste moskeeën van India. Een prachtige plek om te bezoeken! Vermits je heilige plaatsen blootsvoets moet betreden vind je zowat bij elke tempel een schoenenbewaarder terug. Voor enkele roepies ordent en nummert hij je schoenen en ontvang je deze na het bezoek terug.
Happy Riksja Driver
Delhi verkennen per riksja is zeer amusant tot spannend toe. Je kan je niet inbeelden dat wij hier in Europa zo over straat zouden rijden. Langs alle kanten word je ingesloten door luid toeterende brommers, auto's, vrachtwagens, bussen en tuktuks terwijl wij 'rustig' zittend in de riksja dit labyrint trotseren. Zo nu en dan moeten we nog uitwijken voor een koe, maar ook voor slapende mensen die op de middenberm, bijna doods uitziend, met hun ledematen op de weg liggen. Dit is de weg die langs het Rode Fort doorloopt. De vriendelijke riksjadriver die ons volgt heeft er plezier in, vooral toen ik mijn camera tevoorschijn haalde.
STOP!
Van Mysore/Hassan naar Tiruvannamalai en Gingee (fort) hebben we gekozen om via de binnenwegen onze bestemming te bereiken. Kleine dorpjes, geregeld stoppen voor een chai (thee met melk en suiker) en natuurlijk heel wat mooie landschappen zien voorbij komen met daarin prachtig 'gekleurde' mensen. Ik denk dat deze foto duidelijk zegt dat we hier moesten stoppen. Niet erg hoor! (Diana Ross) Baby baby i'm aware of where you go each time you leave my door i watch you walk down the street knowing your other love you'll meet but this time before you run to her leaving me all alone and hurt think it over( haven't i been good to you?) think it over( haven't i been sweet to you?) chorus: stop in the name of love before you break my heart stop in the name of love before you break my heart think it over think it over
Verlaten? Neen, hoor!
Hassan, onze uitvalbasis voor Belur en Halebid, bestaat uit 1 lange drukke hoofdstraat ingepalmd door vele handelaars zoals Hotels (dit zijn dus restaurants); Lodges ( dit zijn dus hotels); Wine bars (lees STERKE drank, wijn kan je er niet verkrijgen). Je moet er maar aan uit geraken ;-) Je zou denken dat het steegje achter onze lodge er verlaten bij zou liggen, maar neen hoor! Ook daar vind je winkeltjes en natuurlijk de vaste straatbewoners.
Bolle wangetjes
Dit is het jongste dochtertje van Saneesh. Ik heb over hem verteld in mijn Indiëblogs. Nu, 7 jaar later zijn we terug op bezoek gegaan bij hem en hebben we zijn vrouw Geena en zijn 2 dochtertjes kunnen ontmoeten. We verbleven 2 nachten bij hen en kregen de slaapkamers terwijl zij allen samen op de grond gingen slapen. We voelden ons daar wat ongemakkelijk bij, maar bleek dat ze dat wel meer deden, ook al was er niemand anders in huis. Dit bolle wangetjes portret vind ik persoonlijk wel schattig.
Parshvanatha
Zoals ik al eerder vermelde nam Sanjay ons mee naar plekjes waar je geen enkele toerist zag. Op weg naar de tempels van Halebid en Belur stopten we aan deze Jaïn tempel gebouwd door Boppadeva, zoon van Gangaraja, minister onder de Hoysalas (1133). In het inner sanctum kan je de 18 voet hoge Jaïn Parshvanatha Thirthankara bewonderen. Het zonlicht valt net op hem neer. Prachtige tempel!
Een pad op weg naar..
Ondertussen weten jullie al wel dat Sanjay onze chauffeur was, maar hij reed niet met de laatste moderne auto. Neen, wij mochten plaatsnemen in zijn ruime witte Ambassador. Ongelooflijk comfortabel reizen was dat. Dat maakt ook dat ik op mijn gemak van op de achterbank 'onderwegfoto's' kon maken. Dit straatje is ergens onderweg van Mysore naar Hassan.
Hello!
Op weg naar Halebid nam Sanjay (onze chauffeur) ons mee naar een Jaïn tempel waar geen toerist te zien was. In een dorpje niet ver van Halebid bezochten we een (water)tank die prachtig gerenoveerd was. Natuurlijk kwamen kleine nieuwsgierige oogjes achter elke hoek en kant uitkijken. Al snel waren we aan het lachen en spelen en natuurlijk foto's van mekaar aan het maken. Dit is er eentje van. (Foto's van de tempel en tank volgen nog)
Prille trots!
Dankzij Sanjay, onze chauffeur in Indië, hebben we een ongelooflijke reis beleefd. Op 15 dagen tijd hebben we 2600 km afgelegd en hebben we plaatsen ontdekt waar we met het openbaar vervoer nooit gekomen zouden zijn. Op een dag nam hij ons mee naar zijn vriend en familie en werden we uitgenodigd voor een overheerlijke maaltijd. De 2 kindjes, ik ben hun moeilijke namen weer vergeten, blijven ons voor eeuwig bij. De manier waarop ze met ons praatten en zich gedroegen zou een voorbeeld kunnen zijn voor vele Westerse kinderen. We hebben samen de dag doorgebracht. We waren onafscheidelijk. Het afscheid was best emotioneel. Het jongetje heeft menig traantjes gelaten. Het meisje volgt samen met haar mama dansles en zou dat aan ons tonen, maar wilde het toen toch niet doen. Voor onze uitstap hebben ze zich volledig omgekleed in hun beste kleding, make-up en juwelen inclusief. Het valt me op dat Indische vrouwen, uit welke kaste ook, een zeer trots gevoel over zich hebben en dat uiten ze in hun kleding en het dragen van juwelen.
Jij en ik...
Tijdens ons verblijf in Madurai kwamen er net honderdduizenden pelgrims bidden in de tempel. Tijdens het tempelfestival was de volledige tempel 'verscholen' achter ontelbare (naar mijn mening) kitcherige lampjes en was het er zo druk dat je eigenlijk niet meer kon genieten van dit prachtig bouwwerk. Dan maar andere plaatsen opzoeken zoals de bloemenmarkt. Toen we arriveerden kwamen deze 2 opgewekte jongens me vragen om een foto te maken. Kan ik dan nog neen zeggen? Dat ze dikke vrienden zijn bewijst dit beeld wel.
Oeps!
Ik stond het Rode Fort van Delhi te fotograferen, vinger in de aanslag. Komt plots deze persoon voor me ingewandeld, lachend naar zijn vrienden en familie. Zomaar in beeld! Oeps, mijn vinger klikte en dit is het resultaat ;-)
Chettinad, spookstad?
Onderweg van Thanjavur naar Madurai passeerden we Chettinad, een (totaal) verlaten stad met prachtige paleisjes. Ooit werden ze bewoond door rijke Indiërs. Ze verlieten hun paleisjes om in het buitenland, vooral Amerika, een nieuw leven op te starten. Hun paleisjes liggen er verkommerd bij. Hier en daar worden enkele binnenplaatsen bewoond door 'opzichters', maar heel wat huizen zijn geplunderd. Alleen wanneer er een huwelijk plaatsvindt komen deze rijke Indiërs terug, maar ook dan verblijven ze niet in hun woonst maar gaan ze op hotel.
Ui en co.
De markt in Mysore. De verkopers gaan bijna letterlijk en figuurlijk op in hun koopwaar. Ik vind die onderste ui, 2de van links de mooiste. die zou ik graag willen hebben ;-)
India's next topmodel
Het Rode Fort in Delhi wordt dagelijks bezocht door heel wat toeristen, vooral Indische. Mooi om te zien dat ook al zijn ze 1 natie ze toch zo verschillend kunnen zijn. Mensen uit het Noorden, Zuiden, diverse geloofsovertuigingen, mooi om te zien dat deze bonte mix op een serene manier kan samenleven. Voor velen wordt het fort gebruikt als prachtig decor voor een fotosessie. Het Rode Fort van Delhi of Lal Qila (Hindi) is een ommuurd paleis in Shahjahanabad, in Delhi. Het Rode Fort ligt aan de rivier Yamuna. Het is één van de bekendste bezienswaardigheden in Delhi, en maakt deel uit van de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het is ook de plaats waar de minister-president van India elke 15 augustus een toespraak houdt, op de dag dat India onafhankelijk werd van Groot-Brittannië. Het fort werd als paleis opgericht door de Mogoelse keizer Shah Jahan, als zevende islamitische stad van India. (met dank aan Wikipedia)
Oogcontact
De backwaters in Kerala (Zuid-Indië) worden door heel wat toeristen gebruikt om een boottocht op te maken, Puur plezier, ontspannen genieten. Voor de locals zijn deze waterwegen een bron van inkomsten. Vissen, modder opgraven wat voor bouwwerken gebruikt wordt en gewoonweg transport van goederen die her en der verkocht worden. De blik van deze man viel me onmiddellijk op. Eerst twijfelde ik nog om een foto te maken, want zonder toestemming doe ik dat niet graag. Hij bleef maar kijken en toen heb ik het toch maar gedaan. Toen we passeerden moest hij even lachen.
Indringende ogen
In de tempel van Tiruvannamalai vallen deze sadhoes in hun oranje gewaden echt wel op. De man bevestigde alleen met zijn ogen dat ik een foto mocht maken. Zijn rug kaarsrecht, zonder enige beweging, alleen die ogen bewogen en observeerden alle bezoekers. Een sadhoe (Sanskriet, m., ????, s?dhu, lett.: "goed persoon") is een hindoeïstische asceet of yoga-beoefenaar (yogi) die de eerste drie hindoeïstische levensdoelen: k?ma (plezier), artha (rijkdom), dharma (juist handelen) heeft opgegeven. Een sadhoe is volledig toegewijd aan het behalen van spirituele bevrijding moksha door meditatie. De sadhoes in het hindoeïsme komen voort uit de vroegere sramana's, ajivaka's en paribbajaka's die in de tijd van de Boeddha leefden, groepen asceten die niet de leringen van het brahmanisme aanhingen: het brahmanisme had namelijk geen monniken of asceten. Er is een grote diversiteit aan ideeën, geloven en praktijken die de sadhoes kunnen aanhangen. In de Pali-taal van het theravada-boeddhisme, onder andere in Sri Lanka, betekent het woord sadhoe (sádhu): het is goed, ik ben er blij mee. (dank aan Wikipedia)
Saltfields
De 'Saltfields' in Marakkanam (op de weg tussen Mamallapuram en Pondicherry) zijn zeker de moeite waard om alle tempelbezoeken in Tamil Nadu aan te vullen. De mensen die hier in de hete zon, gepekeld door het zout, blootsvoets (op de dragers na) hun manden met zout vullen verdienen van mij veel respect. Ik heb samen met hen een 6-tal manden gevuld om ze daarna op de hoofden van de dragers te liften. Een hele karwei want het zout bewerkt je handen onmiddellijk, maar zij hadden er plezier in om mij aan het werk te zien. En luidt het spreekwoord niet: Voor wat, hoort wat? Ik heb er een hele reeks prachtige foto's aan over gehouden (naar mijn eigen mening toch) Weetje: Het zout wordt voor een langere tijd bewaard, want met de tijd zou de kwaliteit van het zout beter worden.
In balans
Een boottocht op de Backwaters in Kerala is één van de aangenaamste dingen om hier te doen. We kozen ditmaal voor een tocht van een paar uurtjes, maar je kan ook de grote omgebouwde rijstboten huren overnachting inclusief. Het voordeel van de kleinere boten is dat je dichter bij de oever moet varen en op die manier het dagelijkse leven zeer duidelijk kan gadeslaan. De fauna en flora zijn prachtig. Deze vogel (sorry ik ken de naam niet) bleef mooi 'in balans' toen we voorbij kwamen. Even later viel de regen met bakken uit de hemel en weg was de vogel!
Dikke vrienden
Een warme gloed daalt neer over de Ekambareshvara tempel in Kanchipuram. Achter de muur met zijn 60 meter hoge gopura spelen jongens een spelletje cricket. De ondergaande zon en een zacht briesje waren een mooie afsluiter voor het tempelfestival ter ere van het huwelijk van Shiva met Kamakshi.
Reinigend water?
De beroemde Jama Mashid – ook wel Grote Moskee of Vrijdagsmoskee genoemd werd in de 17e eeuw gebouwd. Deze moskee met drie marmeren koepels is één van de grootste moskeeën ter wereld en de fraaiste van de ca. 40 moskeeën in Delhi. Dagelijks komen hier duizenden Moslims voor hun gebed. Op het moment dat wij daar waren was het niet te druk zodat we konden genieten van de enkele gelovigen die zich met dit water reinigden vooraleer ze aan het gebed begonnen. Dit meisje vond het veel leuker om met het water te spelen. Even later kwam ze met een vriendinnetje terug om een plastic flesje te vullen.
Oase van rust
Indië is een ongelooflijke bestemming. Voor mij zijn de grootsteden een voorbeeld van georganisserde chaos. Het lijkt onoverzichtelijk en toch vind iedereen zijn weg. Blijf gewoon voor je kijken, wat achter je aankomt is niet belangrijk. Dat is volgens mij het motto van velen. Een oase van 'rust' was voor mij de bloemenmarkt in Mysore. De aroma's die je tegemoet komen. ZALIG! Ik kon er wel uren doorbrengen. Ik heb trouwens in mijn leven nog nooit zoveel bloemen van mijn wederhelftje gekregen. Elke dag kocht hij een nieuwe jasmijnslinger die de verkoopster in mijn haren bevestigde. Een natuurlijk parfum cirkelde om mijn hoofd. Deze man bleef er heel rustig bij zitten. Daarom viel hij mij ook dadelijk op. De serene sfeer en naturel tinten om hem heen, maakte van zijn plekje een oase van rust in de georganiseerde chaos van Incredible India.
Picture please!
We hebben heel wat tempels bezocht en regelmatig kregen we de indruk dat wij deel uitmaakten van het decor. Als de blanke Shiva, de 1,83 m grote Ganesha en de kleine Parvati werden we (naar mijn bescheiden mening) meer bekeken en 'aanbeden' dan de eeuwenoude beelden die de tempels rijk waren. In onze ooghoeken zagen we giechelende kinderen en breed glimlachende mensen ons in het oog houden. Sommigen durfden het aan om dichterbij te komen, anderen riepen 'hi' van op een afstand. Sommigen namen ons vast alsof we oude vrienden waren en wilden onmiddellijk mee op de foto. Wij vonden het allemaal niet erg en genoten er met volle teugen van. Dit is de dochter van de 'postman' in Thanjavur. Ik heb hem beloofd deze foto nog op te sturen.
De 'Silkroad' door...
Naar aanleiding van het maandthema krijg je van mij deze foto. In tegenstelling tot de steeds overdrukke straten in Indië lijkt deze straat in Kancheepuram er wat rustiger bij te liggen. Niets is minder waar. Enkele seconden later passeren bussen, trucks, karren, brommers en andere beweegbare objecten mijn camera. Dat Kancheepuram de stad bij uitstek is voor prachtige zijden saries valt niet op ;-)
Chai and Peace!
Tijdens onze tussenstop in Delhi hebben we enkele uren de sfeer van deze grootstad kunnen opsnuiven. De Vrijdagmoskee van Delhi of de Masjid-i-Jahan Numa (???? ???? ???) is de belangrijkste moskee van Delhi in India. De moskee werd gebouwd door de mogoel Sjah Jahan. De bouw was in 1656 gereed. Het is één van de grootste en bekendste moskeeën van India. Een prachtige plek om te bezoeken! Deze man hield een oogje in het zeil en bezorgde elke bezoeker van een gewaad dat alle ontblote lichaamsdelen verborgen hield. Bij het verlaten van de moskee poseerde hij nog even met een bakje chai, een mix van theepoeder, hete melk en suiker.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
