Dorie
Bedrijvigheid
Mijn eerder geplaatste foto Colonne zag je vrouwen naar het dorp lopen voor de dansceremonie . Deze foto laat de niet-dansende Hamarvrouwen zien, die koffie schenken aan de gasten. Een ander deel van de vrouwen zijn gestart met de dansceremonie. Ze hebben metalen ringen om de onderbenen, die ze bij elke pas tegen elkaar slaan, eveneens een ritmisch kabaal. Deze dames behoren tot vaders kant. Daarnaast beschikt een aantal dames over metalen toeters die gretig gebruikt worden. De vrouwen zingen terwijl ze dansen en in hun handen klappen, de volumeknop staat hoog. De danspassen zijn niet moeilijk, het is voornamelijk stampwerk de ene kant op, het zand stuift hoog op. Als ze aan de overzijde van het veldje zijn keren ze weer terug.
Colonne
We maken de Hamarceremonie mee waarbij een jongen wordt gepromoveerd tot volwassene, de 'bull jumping'! We rijden naar een Hamardorpje nabij Turmi waar het feest op kort termijn gaat starten. Een twintigtal (vooral jonge) vrouwen zien we in "colonne" naar het dorp lopen. Een deel van de vrouwen heeft een groot aantal metalen bellen om de onderbenen gebonden, als ze alleen maar lopen klinkt het al vrolijk. Als ze met zijn allen dansend stampen klinkt het bijna oorverdovend. De meiden met bellen schijnen tot moeders kant van de familie van de ceremoniejongen te horen.
Samen op pad
Samen met haar zoontje liep deze Hamar vrouw naar het dorp waar de Buul-Jumping plaats zou vinden. Veel vrouwen en maannen hadden een stokje in de mond, voor het reinigen van de tanden, De Hamarvrouwen zien er op hun paasbest uit. Veel dames hebben hun haar gedaan, de rode strengetjes glinsteren van de boter en rode klei. Ze dragen ook hun fraaiste kledij en sieraden. De niet-dansende personen zitten onder een afdak van takken en bladeren, er wordt koffie en zelf gebrouwen bier uit grote kalebassen gedronken.
Kunstig kapsel
De mannen in Zuid-Omo zijn vaak getooid met een ingewikkeld en kunstig kleikapsel. Over het algemeen wordt het haar in twee gedeelten, in het verlengde van de ooglijn, opgemaakt. Het grootste achterste gedeelte wordt met een speciaal kammetje laagje voor laagje bestreken met klei. Het kleimengsel bestaat uit zachte, grijze, vulkanische stenen die verpulverd worden en met water gemengd. De laagjes worden in verschillende richtingen aangebracht zodat er een dikke dot op het achterhoofd ontstaat. Daarna wordt het voorste gedeelte behandeld. Deze laag is dunner omdat het haar daar korter gehouden wordt. In het achterste gedeelte worden gaatjes gemaakt om nadien versierselen in te steken zoals een struisvogelveer, houten stokjes of stukjes been. De randen van het kleikapsel worden rood gemaakt. Het kapsel is voorbehouden aan getrouwde mannen, hoewel er bij sommige stammen de jongere mannen om toestemming kunnen vragen om een kleikapsel te dragen.
Eenoog
Deze dame behoort ook tot de Dassenech stam in Omerate. De Dassanech wonen in een zeer droog gebied. Ze kunnen nauwelijks leven van hun vee en zijn daarom ook vissers geworden. Deze wonen aan de rand van het Turkana meer, waar ze ook jacht maken op krokodillen. Ze had zich mooi met dopjes, slingers en kettingen uitgedost!
Puur
Deze takkenvrouw had haar zware bos op een muurtje gelegd en ging er zelf tegen aan liggen om haar rug te ontlasten. Naar 15 min vervolgde ze haar weg naar beneden weer.
Zwaar werk
Addis Abeba, de hoofdstad van Ethiopië ligt vlak bij de 3200 meter hoge berg Entoto. Bovenaan de berg krijg je een mooi panorama van de stad te zien. Onderweg kom je veel takkendraagsters tegen. Zij verzamelen brandhout, waarna ze de takken in bossen van dertig tot vijftig kilo op hun rug naar de stad dragen om te verkopen. Ze lopen meerdere keren per dag de berg op en af, sommige ook nog zonder schoenen. De vrouwen hebben veel lichamelijke klachten, ook zonder een bos takken lopen ze gebogen. Veel respect voor deze vrouwen!
Jut en Jul
Deze twee uitgedoste dames van de Mursi stam gingen er echt voor zitten. Een beetje statig, maar alle sieraden en beschilderingen komen zo tot zijn recht.
Mursi-dorp
We bezochten het Mago Nationl Park, waar de Mursi leven. De Mursi vrouwen hebben als teken van schoonheid en status grote ronde schotels van klei in hun onderlip. Als een Mursi-meisje een huwbare leeftijd heeft bereikt, krijgt zij een inkeping in haar onderlip die steeds groter wordt gemaakt. Eerst schuift men er een houten stokje door en daarna steeds grotere kleischijfjes totdat de gewenste opening is verkregen. De vrouw draagt de schijf tot de menopauze of totdat men vindt dat ze voldoende kinderen heeft gebaard. Hoe groter de schijf, hoe meer de familie van de vrouw kan eisen als bruidsschat.
Snottebel
Deze jongedame was met met een stel kinderen aan het spelen, toen ze ons zag. Ze zag dat de oudere kinderen op de foto wilden, om ze terug te kunnen kijken. Op een gegeven moment ging voor de camera staan, met andere woorden, nu ben ik aan de beurt.
Moment van rust
In de sloppenwijk van Addis Abeba werken veel vrouwen als takkenvrouwen. Zij verzamelen brandhout, waarna ze de takken, in bossen van dertig tot vijftig kilo op hun rug tillen. Ze lopen zo'n 16 kilometer de berg op en af om in de stad het hout te verkopen. Deze takkenvrouw liet haar bos even rusten op een muurtje, ter ontlasting van haar rug.
Vlieg
We rijden van Addis naar Langano via Butajira. Gestopt wordt bij de archeologische Unesco site Tiya. Deze site is een prehistorische begraafplaats met 36 staande monolieten, waarvan de meeste zijn bewerkt met tot heden onverklaarbare symbolen. De site werd in 1935 ontdekt en wordt sinds 1980 gerekend tot het werelderfgoed. Tijdens onze stop kwam deze jongen met een vriendej aan het spelen, hij zag ons fototoestel en wilde graag op de kiek, thuis zag ik pas een vlieg zitten op zijn wenkbrauw.
Buna-dames
Het ritueel Bull Jumping duurt 3 dagen, wij hebben de laatste dag bijgewoond. Familie, buren en vrienden komen bijeen om de ceremonie bij te wonen. Voordat de jongeman over de koeien gaat lopen, drinken de genodigden koffie. Buna (koffie) niet weg te denken uit het dagelijks leven van Ethiopiërs. Koffie is de nationale drank en staat voor gastvrijheid.
Karo-boys
Op weg naar Jinka maakten we een omweg, zodat we de Karo mensen in Kolcho konden bezoeken, De Karo heeft een traditie van lichaamsbeschildering. Bij feestelijkheden dossen zij zich kleurrijk uit en gebruiken hiervoor witte en rode kalk waarmee hun gezicht wordt beschilderd. Het is één van de kleinste stammen, maar door hun uitdossing ook één van de bekendste.