Iedere aanslag op een Smith typemachine leverde de naamgever weer een centje op om zijn droom te verwezenlijken: de hoogste toren aan de westkust te bouwen.

Toen het karakteristieke gebouw in 1914 af was, kon L.C. Smith het niet meer zien, want hij had zijn ogen voor altijd gesloten.

In de neoklassieke wolkenkrabber is slechts 1 appartement, het penthouse op de 36 tot en met 38ste verdieping. De rest van het pand bestaat uit kantoren.