Met de kinderen uit het project aan het voetballen op een omheind sportterrein. Er lag geen speciale vloer of gras, maar mul zand en dat zorgde ervoor dat je al snel geen hand voor ogen meer zag. Alles was bedekt met een laagje geel zand; je oren, je neus, je wenkbrauwen, je haar en alles wat je aan had. na ene paar keer op en neer rennen, kreeg je het gewoon benauwd door het stof. Niet gezond, maar wel leuk.
De jongen met het rode shirt was de doelman en ik kon tijdens de rust van ons team snel wat foto's maken.