JannavEek
Bulgarije • Noord en Centraal Bulgarije
Bulgarije • Noord en Centraal Bulgarije
Kaartje leggen
Buiten bij een klein café leggen de mannen een kaartje. Achter hun tafel hangen de overlijdensberichten zoals dat gebruikelijk is in Bulgarije. De overlijdensberichten van inwoners worden op een publieke plaats opgeplakt, een bushokje of bord, op een hek. Ik blijf er altijd wel even naar kijken.
Bulgarije • Noord en Centraal Bulgarije
Bulgarije • Noord en Centraal Bulgarije
Een vriendelijk...gez
In het bergdorp waar ik enkele dagen verblijf mag ik de fiets van het hotel een middag en avond lenen om dorp en omgeving fietsend te verkennen en maak uiteraard regelmatig een stop voor een gesprekje met een vriendelijke bewoner. Een foto maken is nooit een probleem, spasiba!
Reizen naar Odessa
Odessa bezoeken? Vanwege de huidige situatie in de Krim zullen weinigen overwegen Odessa nu te bezoeken, hoewel er geen negatief reisadvies wordt gegeven of sprake is van een direct gevaarlijke situatie (de stad ligt op redelijke afstand van de Krim). Maar het ligt natuurlijk allemaal te gevoelig om er überhaupt nu heen te willen. Hopelijk komt er weer een betere tijd voor Oekraïne dat toeristen het land door de omstandigheden niet meer mijden. Ik was enige jaren geleden een weekend in Odessa tijdens mijn wat langere verblijf in Moldavië. Met een (comfortabele) busrit van vier uur (kostte toen 95 LEI = 6 euro) kon ik gemakkelijk van Chisinau naar Odessa reizen: Chisinau tot grens Oekraïne is 130 km. tweeënhalf uur / de grensovergang duurt een half uur aan iedere kant / en in Oekraïne is het nog 70 km. oftewel een uurtje verder. Meer opties: De Oekraïense treinen zijn goed verzorgd en voor wie van treinreizen houdt kan de nachttrein uit Kiev vertrek 20:50 uur aankomst 08:10 in Odessa, een belevenis zijn. Je kunt rechtstreeks vliegen vanuit Brussel, maar de vliegtickets zijn aan de prijzige kant. Bolsjoj Reizen onder andere biedt 3-daagse stedenreizen aan naar Odessa. De Zwarte Zee (auto+passagier) ferry vanuit Istanbul is uit de vaart genomen, dus geen optie meer.
Zwarte Zee haven
Odessa ontwikkelde zich in de vroeg 19e eeuw tot kosmopolitische vrijhaven waarbij schatrijke Griekse reders een grote inbreng hadden. De havenstad kreeg als bijnaam het Marseille van de Zwarte Zee. Ten tijde van de Sovjet-Unie werd de haven ook gebruikt door de sovjet-marine. Tegenwoordig huisvest het de Marinebasis van Oekraïne en de nationale vissersvloot. De twee drukke havens en olieterminal zijn gesitueerd waar ze niet storend zijn voor de hotels en beachclubs (de toeristen komen vooral uit Rusland, Bulgarije, Turkije en Moldavië). Een boottochtje maken in de haven, van 40 minuten, is mogelijk. Stap op aan de aanlegsteiger bij het moderne Odesahotel onderaan de Potemkin steps. Er valt weinig aan bijzonderheden te zien in de vooral industriële haven, maar het kan verfrissend zijn.
Europa per tandem
Het is erg mooi fietsen in Luxemburg. en je kunt in dat kleine land best nog wekenlang fietsen: het nationale fietsroutenetwerk beslaat ruim 700 km fietsroutes verspreidt over het land. De natuur is er geweldig, het wegennet goed, de bewegwijzering duidelijk. Dit stel dat ik trof in Luxemburg-stad - in de ochtend, fris weer op pad - zij blijven niet zo lang in Luxemburg maar doen een lange zomer Europa per tandem!
Bistro
Zoveel cyrillisch lees ik nog wel (met kennis van nieuw Grieks kom je een heel eind): bistro. Mijn oog viel op een rendez-vous in deze knusse eetgelegenheid. Uiteraard kun je in Odessa als in iedere stad lekker uit eten gaan. Ik zag opmerkelijk veel Franse en Italiaanse restaurants. Opgericht in 1872 is Fanconi het oudste café van Odessa en de onbetwiste klassieker. Het floreerde in de tijd dat de haven groeide en Odessa zich het bohemienne Parijs van het oosten maar toch ook mysterieus en exotisch als Oost-Azië waande. De stijl van het Falconi Restaurant was dure parfum, fluweelzachte afdronk van de Franse cognac en goede sigaren. Auteurs, dichters, Joden. Het Falconi bestaat nog wel en je kunt er even gaan kijken, maar zult het waarschijnlijk een verouderd café vinden. Vergane glorie is de (ver)kleuring van de stad geworden, het nostalgisch verleden sluipt ook uit Odessa weg, maakt plaats voor de huidig moderne tijd.
Parken en stadstuinen
Odessa is hooggelegen en voor toegang naar de haven werd er in 1834 een enorme trap gemaakt. Deze Potemkin trappen zijn voor Odessa wat de Eiffeltoren voor Parijs is en de Big Ben voor Londen: de bekendste en meest populaire bezienswaardigheid. Maar ik heb geen (goede) foto van deze trappen, ben er een beetje aan voorbij gelopen moet ik bekennen. Mijn route door de stad volgde via parken, stadstuinen, standbeelden, terrassen:)) naar de haven.
'Odessa mijn stad'
Het stadhuis van Odessa is een neoclassicistisch gebouw uit 1828. Op de voorgevel staan twee standbeelden met de beeltenissen van Ceres en Mercurius, respectievelijk de godin van de landbouw en de god van de handel. Elk half uur klinkt een klokkenspel (klok boven de ingang) met de melodie van 'Odessa mijn stad' uit de operette Witte Acacia door Sovjet-componist Isaac Dunayevsky. Dezelfde melodie klinkt ter begroeting van binnenkomende treinen op Odessa treinstation (is Sovjet-gewoonte). Alleen voor romantici : https://www.youtube.com/watch?v=ot6_Cj_cYqo
Opera & ballet Theate
Zicht op het Opera & Ballet Theater vanaf Rishelyevskaya Street. Aan deze straatnaam heb je in de stad verder weinig (ik nam 'm over van de kaart) want alles staat alleen maar in het cyrillisch alfabet geschreven. En Engels wordt er nauwelijks gesproken. Is soms wel even zoeken dus. Het centrale stadsstratenplan is opgezet in carré-vorm (vierkanten), met lange recht doorgaande brede straten die worden omzoomd door schaduwbrengende platanen (op foto in april nog kale bomen). Je kunt er alles lopend doen. Odessa heeft mooie (Orthodoxe) kerken, theaters, monumenten, fonteinen, een grote moskee, een synagoge.. een leuke mengeling van cultuurinvloeden. Zoals het een havenstad betaamt denk ik maar. Griekse beelden verraste me even maar valt weer te verklaren door de ligging aan de Zwarte Zee & de Bosporus.
Toerisme in Syrië
(een scan) Deze jongens die destijds zo enthousiast op mij toe kwamen lopen in een steeg in Damascus zijn nu allemaal jongemannen - twintigers. Toerisme moest een pijler van de Syrische economie worden, stelde de nieuwe regering bij haar aantreden in 2001. Dus werd er hard gewerkt aan het aantrekkelijker maken van de hotspots. In 2002 begon het goed op gang te komen (was ik er) en 2010 was het jaar met het hoogste aantal buitenlandse toeristen ooit. Tot de burgeroorlog in 2011 uitbrak. Vorige week lees ik dan het nieuwsbericht (NRC) dat de jarenlange burgeroorlog de Syrische regering er niet van weerhoudt om mooie plannen te maken: het Ministerie van Toerisme hield een conferentie in Damascus over hoe het de toeristische dienstverlening kan verbeteren en meer toeristen naar Syrië kan trekken - digitale marketing, een app met toeristische attracties en dergelijke. Alsof er niets aan de hand zou zijn. Bizar.
Bagdad Café
(een scan) Hier houdt de wereld op, zo leek het mij toen we stopten bij Bagdad Café aan de Damascus-Bagdad highway. We waren onderweg naar Palmyra. In de tent kan men overnachten (hotel), de Beehive huizen, en rechts uit het zicht het stenen gebouwtje, het café. Verder is daar heel lang helemaal niets, alleen woestijn. De weg sprak tot mijn verbeelding en ik heb altijd gedacht nog eens terug te gaan om deze weg verder te volgen, tot aan Bagdad. Wanneer dat zou kunnen. Vooral ook om de oudheden van Ninivé, Babylon e.a. te gaan zien. Wanneer het maar veilig is. Ooit.. of nooit Ik was hier in 2002.
Op weg naar de tempel
Bodh Gaya | Boeddhisten op weg naar de Mahabodhi Tempel. Dat is de plaats waar de Boeddha in 518 vChr. zijn verlichting heeft bereikt, gezeten onder de bodhiboom. Alles in deze boeddhistische pelgrimsplaats is op loopafstand en de kleuren rood, oranje, geel overheersen in de straten van de stad.
Donkere hoek
In een donkere hoek van een restaurantje onderweg in India zie ik deze vrouw zitten. Ze valt op door de onpeilbare somberheid die ze uitstraalt. De foto die ik maken kan zou er door het geringe licht niet helemaal scherp uitkomen, maar desondanks blijft deze portretfoto een favoriet van mij.
Duitsland • Noord Rijnland-Westfalen
Duitsland • Noord Rijnland-Westfalen
Dichtbij de natuur
In de Eifel kun je heerlijk fietsen, er zijn goed aangelegde fietspaden en uit menig route te kiezen. Wij kozen voor een gedeelte van de Eifel Höhen Route met meer vlakkere trajecten. De fietsroute voert over landwegen, secundaire wegen, fietspaden, onverharde wegen, bospaden, langs burchten, grotten, Romeins erfgoed en karakteristiek Duitse dorpen zoals Mechernich, Bad Münstereifel, Blankenheim. Erg sfeervol.
Restauratie van Duomo
De Duomo is het meest indrukwekkende gebouw van Milaan, de hoeveelheid kunstige details, torentjes en beelden is enorm. De bouw duurde erg lang. Het werd in 1386 begonnen en al vóórdat de kathedraal in 1950 (pas) volledig afgebouwd was, was de restauratie al begonnen. Er wordt sindsdien altijd gerestaureerd. Het witte marmer wordt snel grauw door de citysmog. Hier zijn de restaurateurs in beeld genomen, zij horen bij de Dom.
Perinaldo bergroute
Autostrada A10 | A12 is een vrij smalle drukke snelweg langs de Italiaanse Riviera met een aaneenschakeling van tunnels. Routetip: Vermijd deze drukke snelle weg en rijd over de prachtig kronkelige kustwegen en bergweggetjes. Ga het binnenland achter San Remo in door de valleien Armea en Crosia, langs verstilde Middeleeuwse dorpen als Apricale, Baiardo, Dolceaqua, Perinaldo en Ceriana. Neem bijvoorbeeld tussen Ventimigla en Bordighera de SP59 bergweg langs wijngaarden en olijfboomgaarden, met adembenemend vergezichten. Je doet er even wat langer over (alsof je ergens heen zou moeten..) maar het is genieten daar. Op foto: Perinaldo, dorp gebouwd rond het jaar 1000. bellisimo.
Het licht in...Bordig
Schilder Claude Monet reisde in 1884 naar Bordighera, een stad aan de Italiaanse Riviera net over de grens met Frankrijk. Wat een werkbezoek van drie weken zou moeten worden werden drie maanden. In een brief aan beeldhouwer Auguste Rodin beschrijft hij zijn inspanningen om het mediterrane licht om te zetten in verf. Het resulteerde dan in deze zonovergoten compositie geschilderd vanaf een heuveltop. Dezelfde als waar ik hier sta. Het licht is inderdaad oogverblindend mooi. De plaats Bordighera is bekend om zijn vele gebouwen uit de belle-epoque en was voor de eerste wereldoorlog een door de Europese adel en elite veel bezochte badplaats om tot rust te komen.
Durbar plein
Durbar plein is het levendige centrum van Kathmandu. Je vindt er behalve tempels, pagodes, ook vele restaurants, winkels en cafés. Wij hadden een prettige lunch op het balkon van één van die restaurants, met uitzicht op het plein. Ben niet eens van het tafeltje opgestaan voor het maken van deze foto, zie ik aan de balustrade, het moet me goed gesmaakt hebben. Na de aardbeving van 25 april jl.. is het niet meer zoals het was; de pagode van foto bijvoorbeeld vind je niet meer terug, deze ligt in puin. Wat moet de tekst nu zijn bij foto's van Nepal die we eerder maakten? weet niet. Foto's maar gewoon laten zien, van hoe het was.
Nederlandse Antillen • Sint Eustatius
Nederlandse Antillen • Sint Eustatius
Historisch erfgoed
Toen Sint Eustatius in 2010 een bijzondere Nederlandse gemeente werd, kreeg de historische kern van het eiland een grondige opknapbeurt met Nederlands ontwikkelingsgeld. Het Caraïbische eiland staat namelijk bol van Nederlandse historie. Zo werden de ruïnes van de hervormde kerk en van de synagoge gerestaureerd, en ook het Katholieke kerkje en Fort Oranje (laatste beide op de foto). De kerk en het fort domineren het straatbeeld van Oranjestad, de slaperige hoofdstad van het eiland waar nog amper 3000 mensen wonen. Dat was wel anders in de 18e eeuw! toen er op Sint Eustatius veelvuldig werd handelgedreven: het is dan de drukste haven van de Nieuwe Wereld. Volgens schattingen wonen er op het hoogtepunt van de economische bloei wel 20.000 mensen. Eindeloos veel schepen met suiker, wapens, rum, munitie, tabak, slaven en zout wisselen op Statia van eigenaar. De handel is in handen van Zeeuwen, Hollanders, Turken, Grieken, Engelsen en Joden. Iedere groep in eigen dracht. Het kost wat voorstellingsvermogen, maar dan zie je het wel voor je ..
Nederlandse Antillen • Sint Eustatius
Nederlandse Antillen • Sint Eustatius
Charlie van Fort...Or
Ik ben in Oranjestad bij Fort Oranje dat uitkijkt over de Caribische Zee. Ik tref er Charlie. Hij vertelt me hoe hij al 35 jaar lang trouw drie keer per dag de klok hier luidt, om 8, 13 en om 18 uur. Stukje geschiedenis van het eiland: Columbus is de eerste die het eiland in 1493 op de kaart zet. Fransen van het naburige eiland St. Kitts schijnen in 1629 op St. Eustatius een fortje te hebben gebouwd, maar verlaten het eiland na een jaar weer wegens gebrek aan natuurlijke waterbronnen. In 1636 nemen Zeeuwen met een commissie van de Nederlandse West-Indische Compagnie (WIC) het toen onbezette eiland in bezit. De Nederlanders bouwen op dezelfde plek als waar het Franse fortje lag het huidige Fort Oranje, en lossen het waterprobleem op door de aanleg van (ook nog steeds bestaande) regenbakken. Ja ja daar zijn we goed in, water... Sint Eustatius wordt dan een belangrijke doorvoerhaven; het meest winstgevende bezit van de WIC. In de 18e eeuw wordt het de Gouden Rots genoemd. Uit de glorietijd van het eiland resten nog de overblijfselen van zestien verdedigingswerken, waarvan Fort Oranje de belangrijkste is.
Koningsdag in de...ca
Ook op de BES-eilanden -Bonaire, Sint Eustatius en Saba- en op Aruba, Curaçao en Sint Maarten wordt Koningsdag gevierd. Met veel zang en dans en op hun eigen wijze. Dat is ongetwijfeld uitbundiger dan op mijn foto ..! (deze is dan ook van een ander muziekevenement).
Nederlandse Antillen • Sint Eustatius
Nederlandse Antillen • Sint Eustatius
Blue beads
Wanneer je ronddwaalt op St. Eustatius zie je overal bewijs van het rijke verleden, zoals hier de ruïnes van oude pakhuizen. Ik bleef er maar zoeken naar blue beads ... maar vond er geen. En tja, volgens de legende vind je ze ook niet maar vinden zij jou, en als je gevonden wordt zal je keer op keer naar St. Eustatius terugkeren. Het verhaal: Het bestaan van de blue beads gaat terug tot de 17e eeuw toen de VOC kralen gebruikte om handel te drijven. De vijfhoekige kralen werden gemaakt in Amsterdam en overal waar de Nederlanders kwamen vind je hun kralen. Voor dertig Blue Beads kochten de Hollanders Manhattan van de indianen. De Blue Beads die je op St. Eustatius vindt werden als betaalmiddel voor slaven gebruikt. Na afschaffing van de slavernij gooiden de voormalige slaven hun zuur verdiende Blue Beads in het water om hun vrijheid te vieren. Waarschijnlijk de reden dat ze het meest gevonden worden door duikers tijdens een duik in de Blue Bead hole. Maar soms spoelt er wel 'ns een aan land. Blue Beads zijn de enige artefacten die je van het eiland mag meenemen. nb. links het eiland Saba zichtbaar.
Appartement in Milano
In de mooie meimaand een week verbleven in een typisch Milanees appartement. Dit bestaat uit een lichte woonkamer met keuken, ruime slaapkamer en badkamer met douche. En uiteraard het balkonnetje, waarop ik iedere avond plaatsnam met een glas rosé om te genieten van het (luid levendige!) Italiaanse leven om me heen rond etenstijd. Om dan mijn eigen pasta pannetje op het vuur te krijgen. Het gebouw is goed verzorgd. Je moet door een poort met een conciërge om op de rustige binnenplaats te komen. De tramhalte is om hoek; binnen 10 min. ben je in het stadscentrum. Op zaterdag was uithangen op het balkon, zoals het hoort. Enorm genoten van het -beetje- wonen in deze stad in plaats van op een korte stedentrip langs alle bezienswaardigheden te moeten gaan. Wellicht bekend maar vermeld het hier toch maar: https://www.airbnb.nl/ Airbnb is een betrouwbare community-marktplaats waar mensen over de hele wereld unieke accommodaties bij lokale verhuurders kunnen ontdekken en boeken (of zelf adverteren).
De mensen van Nepal
Aardbeving | Deze vrouw met kleinkind die ons zo hartelijk begroeten komen we tegen op een bergwandeling in de buurt van Pokhara. Op de achtergrond zijn de besneeuwde toppen van het Annapurna-massief te zien. We hopen dat zij het goed maken. Het epicentrum van de aardbeving vandaag lag 73 km ten oosten van Pokhara, dus ook deze stad is getroffen. We leven mee met de mensen van Nepal.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
