Ondanks schoolvakantie is het op de veerboot naar Vlieland de eerste week van het nieuwe jaar rustig. Aan ruimte om afstand te houden geen gebrek. Bij aankomst staat een enkeling op het bovendek, dus sta je al gauw eerste rang. Op het dammetje oost van de haveningang ligt een witte bal en ik denk te weten wat het is. De eerste dag op het eiland leidt me dan ook naar dat dammetje; brood en water mee, zodat ik daar voor de lunch neer kan strijken. De moeite wordt beloond. Het is afgaand water en er komt een grijze zeehond langszwemmen. Snel volgen er meer en twee jongen ploeteren zich over de keien op het droge om op enige afstand van mij een dutje te doen. Door overeenkomst in kleur met de keien vallen ze nauwelijks op. Een argeloze jogger struikelt er bijna over. Na een tijd van rusten komt een tijd van dollen en dat doen die dieren dus op zand. Ze komen steeds dichter bij mij, tot op een meter of 5 en de batterij van mijn camera is snel uitgeput. Tijd om me terug te trekken. Ze hebben niet het achterste van hun tanden getoond, maar daar zat ik ook niet op te wachten.