Voorjaar 2021 stelt geduld op de proef. Een dagtocht naar het tulpenfestival moet keer op keer worden uitgesteld, niet vanwege Corona, maar vooral omdat het koud is. De tulpen willen maar niet ontluiken. Op de dag van de arbeid, 2 weken later dan gepland, is het eindelijk zo ver. Op de website valt te lezen dat 70 % van de velden langs de route op kleur is. We gaan met onze oudste kleindochter op excursie in de polder, de NO polder. Twee fietsen op een rek achter de auto en één fiets in de achterklep. Het past allemaal net. Een fiets in de polder voor haar huren was niet gelukt, maar zo kan het ook. Na een korte autorit belandt die auto al weer aan de kant van de weg. We stappen uit. Een schapenboer brengt ooien en lammeren naar de wei. Wat een gemekker. Veel lammeren zijn in het gedrang hun moeder uit het oog verloren en dat is wat je hoort. Als de rust is weergekeerd, pakken we de aangegeven route van het tulpenfestival weer op. De eerste tulpenvelden worden gespot, maar we worden weer afgeleid, nu door een bord langs de weg. Er is een pluktuin en dat lijkt leuk. Attracties mogen de deuren niet openen, maar dit heet een winkel. We kopen twee lege emmers, plukken naar hartelust en verlaten de tuin met 2 kleurrijke boeketten. Water erbij en gauw in de schaduw met de bloemenpracht. Het restaurant is tijdelijk omgedoopt tot afhaalkiosk, en daar strijken we neer voor de lunch. Toch de routekaart ook nog maar eens bekeken. Bij Schokland kunnen we de auto mooi parkeren en de fietsroute oppakken. Het museum is helaas gesloten, dat is beleid. Maar als je even van het plaatsje vandaan rijdt en omkijkt is toch wel duidelijk te zien dat Schokland hoger ligt dan het land eromheen en dan kun je het toch niet laten om dan zelf maar te vertellen dat Schokland vroeger een eiland was in de Zuiderzee. Dat de bewoners van dit eiland al in 1859 de strijd tegen de zee verloren en in armoede dit eiland moesten verlaten vertellen we niet. Je hoeft niet alles te weten. Op het fietspad langs de Ramspol hebben we het wel weer over de inpoldering van 1942. Schokland is dus een eiland op het droge. Snel gaan we over tot de orde van het moment. In de berm van het fietspad en op de dijk zijn grote groepen ganzen, ouders en jongen. Die ouders zijn best fanatiek in het verdedigen van hun jongen. De eerste aanval wordt ontweken, de tweede ook. Onze kleindochter kijkt de kat liever uit de boom en stapt af. Het ganzengezin steekt het pad over en wij vervolgen onze weg. De tulpenvelden kleuren rood, wit, geel en roze. Die blauwe velden, dat zijn blauwe druifjes.