Toen ik voor het eerst de traghetto afstapte in Burano zag ik gelijk de felgekleurde huizen waar je niet omheen kon, wat een vrolijkheid!
Want Burano mag dan wel niet uitblinken in een hoeveelheid grote kunstschatten, het eiland op zich is eigenlijk al een schilderij.
Hier geen Italiaanse kooplui die je hun glazen souvenirs proberen te slijten, nee op Burano kan je nog redelijk rustig ronddwalen.