Het lijkt wel op de trap van een prachtig kasteel in Toscane maar toch ook weer niet....

Dit aventuur begon zo;

Alles is voor elkaar: vakantie geboekt, koffers en spullen in de auto klaar om te vertrekken.
14 of 15 uur later in Levanto....

Na een hele dag onderweg te zijn geweest, kwamen we eindelijk op onze bestemming. Ik dacht dat ons huis dichtbij het strand zou zijn maar we wisten niet waar we aan begonnen waren....

Een meisje stond voor een kerkje, waar we hadden afgesproken, op ons te wachten toen we aankwamen in Ligurië. Zij was op een motor en zou ons de weg wijzen naar het huis waar we een week zouden doorbrengen in deze regio.

'Follow me please'. zei ze in Engels maar met een heel mooi Italiaanse accent.
We reden achter de dame met de motor. Zij bracht ons door afgelegen dorpjes in de bergen, waar we intussen ook prachtige uitzichten op de kust hadden. Er gingen zoveel gedachtes door mijn hoofd: waar is het huis? Waar gaan we heen? Waar zullen we eindigen? Zou het een geschikte keuze zijn?

En toen?
Na tien minuten komen we in een bergdorpje aan.
Ze zei: 'Je kunt daar parkeren'. Dat hebben dan we gedaan. 'Ik zal jullie het huis laten zien', vervolgde zij. (in het Engels)
Daarna zei ze: 'Er zijn twee manieren om naar het huis te komen, eerst: langs het dorp lopen'
De auto kon niet het dorpje in want de ingang was te klein, dus eerst moesten we een heel stuk het dorp in lopen. We liepen dus door heel rustige en kleine straatjes helemaal naar beneden en naar boven om bij het huis te komen . Alleen kleine auto's als fiat of drie wieler pick-up konden in het dorp komen.

Een tweede optie was een trap met 83 treden die sneller zou zijn dat het eerste optie.
Dus we hebben voor de 83 trappen gekozen. We begonnen met de trap om de koffers, alle spullen die in de koffer van de auto stonden naar boven langs de trap en weer naar beneden om de auto leeg te maken.
Na 14 of 15 uur rijden, vanaf half drie s'nachts, was dit een beetje te gek. Met onze bezweten gezichten en pijn in het lijf, was onze taak voltooid.
Nog een keer de trappen naar beneden, de auto in omdat we nog warm eten moesten en het was laat. De kinderen waren moe en hadden honger.
Eindelijk thuis, het was donker. Op het terras hebben we nog een paar glazen wijn gedronken en namen daarna snel een douche en naar bed.

De volgende morgen toen we waker werden, vergaten we de 83 stappen als we via het balkon een spectaculair uitzicht vanaf de berg hadden. we merkten dan dat we in een authentiek Italiaans dorp terecht zijn gekomen. We zijn in een dorpje waar de tijd leek te hebben stilgestaan, geen toerist te bekennen, maar met een authentieke charme, geur en sfeer van Toscane... Legnaro