Dublin is een aardige stad voor een stedentrip. Voor mijzelf niet het meest interessante aspect, maar veel mensen komen naar Dublin om uit te gaan. Citaat uit mijn reisgids: "In Dublin is nog nooit iemand van de dorst omgekomen". Een buurt die veel mensen trekt is Temple Bar, aan de zuidoever van de Liffey. Om misververstanden te voorkomen: “Bar” betekent pad aan de rivier. In de 19e eeuw waren hier bedrijven gevestigd, de buurt raakte in verval, maar bloeide vanaf de jaren 60 van de vorige eeuw weer op tot een buurt vol galeries, winkeltjes, restaurants en cafés. Mijn oog viel op deze propper voor The Quay’s Bar, verkleed als leprechaun, een kabouterachtige figuur uit de Ierse folklore. Hij had het nogal warm onder zijn mombakkes, dat hij af en toe even optilde. Overigens was het druk genoeg in deze bar, waar de hele week live muziek te beluisteren valt. Op de eerste verdieping zit ook een restaurant. De bar is onderdeel van een keten (Louis Fitzgerald Group), die ook andere bekende bars in Dublin exploiteert, zoals Kehoes en The Stag’s Head.