Je zou het niet zeggen maar deze husky was echt een knuffelbeest maar dan moet je wel je plaatskennen. Voor aanvang van de tocht had hij met zijn tegenspeler in het zesspan even een stijd uit te vechten wie de baas was. Dat was hij dus. Op zulke momenten mag je dus niet ingrijpen. De tegenspeler moest het veld met bloedende poot verlaten net voor vertrek. Dit betekende dat we met 5 honden op pad moesten en dus ook zelf hard moesten werken om de slede recht op het pad te houden. Later werd er een husky bijgevoegd. Tijdens het rennen ging alles goed maar bij elke stop stond de nieuweling letterlijk met zijn staart tussen z'n benen. Het was duidelijk hoe de hiërarchie was. Ondanks zijn "bloeddorstige" blik kon je heerlijk met hem kroelen.