Het is begin februari en Eefje maakt zich gereed om met een vriendin naar Zuid-Afrika te gaan. Ze gaan wat rondreizen en dingetjes doen, zien en ervaren, maar ook een aantal weken vrijwilligerswerk. Na 4 weken vertrekt zij dan richting Zanzibar, waar we elkaar weer zullen treffen voor een combinatie van relax (Zanzibar) en gamedrive (Tanzania)vakantie.

Het is begin maart en begin langzaamaan klaar te maken voor mijn reis. Nu pas blijkt het hoe je na al die jaren op elkaar bent ingespeeld. Saampies een reis uitkiezen; Cobus doet de boeking en de betaling; Eefje zorgt dat de reispapieren meegaan; de kleren worden klaar gelegd; Eefje zorgt dat medicijnen en spulletjes voor de persoonlijke verzorging worden klaargelegd en ik pak de boel tenslotte in. Dit gaat al jaren (redelijk stressvrij) zo.

Ineens moet ik al die dingen gaan regelen… ik krijg vanuit Zuid-Afrika nog de laatste instructies en dingen die extra moet inpakken. Na een veel te korte nachtrust… heb ik alles wel uitgeprint; heb ik alle papieren bij me; heb ik genoeg en de juiste medicijnen meegenomen en ook de juiste dingen voor de persoonlijke verzorging. Ik check in… dat is had ik dus in ieder geval goed… ik board… dat is ook goed gegaan! Ik zit op mijn stoel en nog steeds ben ik aan het checken. De rateltjes in de bovenkamer maken overuren. Tja, ineens bedenk ik me… ik kan er nu niets mee aan doen. Laat het los! Belangrijker nog… over een paar uurtjes zie Eefje weer!

Ik begin te ontspannen en kijk naar buiten. We zijn net München gepasseerd en ik zie een prachtig berglandschap uit een heel ander perspectief. Eindelijk zakt het vakantiegevoel in…