Ze gaan precies voor onze camper zitten. Kleedje op de grond, de theezet installatie op een steen ietsjes verder, en uit een tas komt veel eten te voorschijn. Daar moeten we van meegenieten. Dus even later zit ik ook bij deze dames thee te lurken en krijg later een heleboel pannenkoekjes met groenten mee. En praten doen we met handen en voeten. Ik heb de Turkse mensen in mijn hart gesloten. Zoveel gastvrijheid elke keer.