Ik ben hier in het uiterste westen en op weg naar een cultureel programma en voor dat ik het wist, zat ik op een ere tribune. Als buitenlandse werd ik daar hartelijk verwelkomd. Vluchten kon niet meer. Er zou veel gedanst worden maar het was meer een politieke bijeenkomst en daar je de taal niet verstaat, is dat toch een lange, ongewilde zit. Uiteindelijk is het me toch gelukt om er stilletjes vandoor gegaan zonder ze te kwetsen. Onderweg naar dit gebeuren kon ik deze schatteke tegen met op haar hoofd een bundeltje zoals volwassenen dat daar dragen.