Wanneer we verder het Westen van Mongolië inrijden zien we bij het Tsambagarav Uul NP de eerste besneeuwde bergtoppen. Deze toppen zijn permanent bedekt met een laag sneeuw!

Je zou haast denken dat het niet kon, maar in het Westen van Mongolië wonen nog minder mensen. De schaarse steden zijn klein en veel nomaden komen alleen terug naar die plekken in de wintertijd, als het te kous is om rond te trekken.

Andere nomaden ruilen hun ger in de winter om voor een klein winterverblijf op het land. Deze 'huisjes' zien we staan op plekken waar de wind iets minder vat op ze kan krijgen, maar echt geriefelijk lijken ze me niet...

Wanneer de nomaden in de zomer rond trekken vermeiden ze de plekken waar winterverblijven zijn zodat hier het gras niet kaalgevreten is wanneer de familie zich hier vestigt.

Geen makkelijk bestaan lijkt me, aangezien het in de winter stevig vriest, en temperaturen elke dag ver onder het vriespunt zakken!