The Cameron Highlands vonden wij een toeristische bedoeling. Vanuit je hostel heb je een gids of een eigen auto nodig om naar de theeplantages te komen. Wij waren eigenwijs en kozen de dichtstbijzijnde uit om met de voet naartoe te lopen. Via de autoweg liepen we heen, een weg die we nooit meer zouden doen; haarspeldbochten waar auto's overheen razen. Geen voetpaden waardoor het een gevaar voor eigen leven is. De terugweg hadden we geen zin om de bus te pakken, daar kwamen we niet voor. Ook die autoweg wilden we niet terug nemen. Dus zijn we via 'mapsme' opzoek gegaan naar een wandelpad terug naar het hostel. Het zou 2 uur duren naar een top van een heuvel. Wat niet zichtbaar was op de app was dat het pad al tijden niet was bijgehouden. Op de foto hadden we nog volle moed tussen de jungle en plantages. Helaas stopte kort daarna het pad en zagen we alleen nog vage sporen van een eerder gelegen wandelpad, stijl de berg op. De app gaf nog 800 meter aan, dus volle moed en in de warme zon zette we onze tocht door, door hoog struikgewas zonder enig besef van het wilde (insecten)leven onder onze voeten. Die 800 meter duurde een eeuwigheid, maar eenmaal op de top van de berg vonden we weer een pad en mensen! Een avontuur die we nooit zullen vergeten en deze toeristische bestemming een hele andere dimensie gaf!