Het gaat niet goed in Indonesië. Mensen die normaliter leven van het toerisme , leven momenteel in armoede. Persoonlijk houd ik contact met Urip, een oude vriend op het eiland Lembongan, die mij mama noemt. Onlangs klopte hij bij me aan voor financiële hulp. Indonesie zit al sinds de corona crisis dicht en er komen geen toeristen. Hij is een softenon kind en heeft alleen zijn duikschool (inmiddels failliet) De bewoners van Indonesië krijgen geen vaccin, dat is alleen weggelegd voor de rijken in dat land.
Urip, (hier zijn moeder en tante in betere tijden) werkt momenteel bij zijn moeder op het land en eet cassave blad. Voor zijn kinderen koopt hij van het geld dat hij maandelijks van ons krijgt eten en melk voor zijn kleintjes.
Hopelijk komt er een einde aan aan dit virus.