Haar zoon is in het bezit van een winkel met allerhande stoffen, tassen, sjaals etc. etc., haar zoon liet ons kennismaken met zijn moeder, een Bishnoi vrouw. Met deze vrouw hebben we geprobeerd wat te kletsen, met behulp van zoonlief, daar ze geen woord Engels spreekt. Je zou het zo niet zeggen, maar deze vrouw heeft een hartstikke mooie glimlach en nee, die wilde ze niet aan me tonen op het moment dat ik de foto maakte. En op het moment dat ik weer een foto probeerde te maken, verdween de lach weer van haar gezicht en kijkt ze weer treurig.
Ik vind haar zo in- en intriest kijken op deze foto, maar dat is dus niet helemaal waar...
En ja...ik heb bij haar zoon een hartstikke leuke tas gekocht :-)