Op weg naar Vardzia rijden we langs hoge rotswanden, diepe ravijnen en een snelstromende rivier.
Dit grotklooster werd gesticht door de legendarische Koningin Tamar in 1185 en strekt zich ongeveer een halve kilometer door het ravijn.
Voor de aardbeving in 1283, die ongeveer twee derde van de stad verwoestte, was dit complex enkel toegankelijk door enkele goed verborgen tunnels. Het had een kerk, een troonzaal en een complex irrigatiesysteem. Door de aardbeving stortte het irrigatiesysteem in en waren de grotten van buitenaf te zien. Het bestond uit meer dan 6000 appartementen in 13 verdiepingen.
Vandaag de dag nog steeds indrukwekkend en uniek om te zien.
Mensen met hoogtevrees of angst voor kleine ruimtes opgepast. Kamers en gangen in de grot zijn af en toe zeer smal.