Zeeanemonen behoren tot het fylum van de Holtedieren (Coelenterata), het subfylum van de Neteldieren (Cnidaria) en tot de klasse van de Zoantharia (Hexacorallia). Tot dit fylum behoren ook de hydroïdpoliepen, kwallen en sommige koralen.
Veel kleinere diertjes die ongevoelig zijn voor de netelcellen verschuilen zich tussen de tentakels, zoals deze kleine garnaal. Het betreft hier een macrofoto.
Een zeeanemoon is in feite niets anders dan een holte die wordt omsloten door een wand waarvan zich aan de bovenkant een opening bevindt. Aan deze grote inwendige holte, de maagzak, dankt de zeeanemoon evenals de kwallen en koralen zijn naam, holtedier. De maagzak is in de lengte verdeeld in compartimenten, die door middel van schotten van de maag naar de mondopening lopen. De compartimenten zijn gevuld met een vloeistof en dient voor het transport van voedingsstoffen en zuurstof. Een zeeanemoon heeft geen bloedvat - of uitscheidingsstelsel, het zenuwstelsel is erg eenvoudig.
Rond de opening, de mond, bevindt zich een krans van tentakels. Met behulp van de netelcellen, die zich vooral op de tentakels bevinden, vangt de zeeanemoon plankton, kleine prooidieren als larven, krabben, kleine kreeftachtigen en zeesterren. Afhankelijk van het vermogen van de zeeanemoon is hij in staat grote of kleine prooidieren te vangen. Bij aanraking van de netelcellen worden kleine harpoentjes afgeschoten. Het zuur dat zich in de netelcel bevindt verlamt de prooi en met behulp van de tentakels wordt de prooi naar de mond gebracht en in de maagzak verteerd. . Met de voet houdt de zeeanemoon zich vast aan de ondergrond, maar kan zich er tevens mee verplaatsen.

Voor de liefhebbers ook mijn verhaal over de zeeslang toegevoegd.