Het zijn net modellen. Alleen in dit geval bepalen hun waar en wanneer de foto gemaakt wordt. De onderste van de 2 kende me nog van vorig jaar en wees al snel naar mijn camera tas. Prachtig vinden ze het om zichzelf achterop de camera terug te zien. "Yo, yo... one more" gilde ze. En om heel eerlijk te zijn was ik blij dat ik even mocht fotograferen. Niet alleen om dit soort mooie plaatjes te schieten maar ook omdat het 35 graden was en dit het ideale excuus was om even te stoppen met voetballen. Die kinderen hadden weer even een dag waar ze niet aan hun leven als wees hoefden te denken. Een dag vol plezier voor hun en voor ons. Heerlijk.