Een gapend nijlpaard dat vind ik altijd zo indrukwekkend. Waarschijnlijk nog een overblijfsel uit mijn jeugd. We woonden in Amsterdam en een dagje Artis stond met regelmaat op het programma. De leeuwen vond ik prachtig, maar ook heel triest zo op hun kleine rots. Maar absoluut fascinerend vond ik het voeren van de nijlpaarden. De verzorger gooide dan een heel brood in de opengesperde bek.

Als ik dan in ZA ben en ik zie een gapend nijlpaard moet ik altijd denken aan dat hele brood. Het nijlpaard op de foto zou zeker angst moeten hebben voor de tandarts, zelden zo'n slecht gebit gezien bij een wild dier.