In de 10 jaar dat ik bij deze community betrokken ben, heb ik veel foto's geplaatst van locals. Het contact met mensen is voor mij het meest waardevolle aan reizen.
Zo herinner ik me nog goed een bezoek aan een masaï dorpje, meer een verzameling hutten met bewoners die net zo nieuwsgierig naar ons keken als wij naar hen.
De Masaï hadden het toen wij er waren (in 2006) al moeilijk en dat is alleen maar erger geworden. Ze kunnen namelijk niet meer vrij rondtrekken met hun vee, hun leefgebied is overgenomen door wildparken of andere investeerders die veel geld willen verdienen.

De Masaï drijven hun kuddes van de ene plaats naar de andere, zodat het gras de tijd krijgt om weer te groeien. Van oudsher was dit mogelijk, omdat men een systeem kende waarbij het gebied gemeenschappelijk gebruikt werd en iedereen toegang had tot water en weides.
Nu worden ze in toenemende mate gedwongen zich op een vaste plaats te vestigen en werken velen van hen in de steden.
Deze kinderen zijn nu 12 jaar verder. Zouden ze naar school gaan, ver weg van hun ouders of heeft het oudste meisje zelf al kinderen? Toen liepen ze nog vrolijk rond en lieten me graag hun hutje en de 'kleuterschool, een afgebakend stuk grond met een schoolbord erin zien.Trots dreunden de kindertjes de cijfers op.
Zomaar een herinnering, wat is reizen toch speciaal!