Langs de oever van Lac Rose liggen de hopen zout te drogen die van de bodem van het meer zijn geschept. De zoutwinning is niet in handen van een grote maatschappij, maar mag door iedereen die zich aan een aantal eenvoudige regels houdt, gedaan worden. Om het eigendom van een bepaalde hoop aan te geven, worden er naambordjes ingestoken. Hier zie je Ada onderhandelen met een paar afnemers over de te betalen prijs.
De hutjes op de achtergrond zijn opgetrokken door de zoutwerkers en vormen een dorpje op zich.