10 jaar geleden waren we in Namibië. Het lijkt alsof het gisteren was. We hadden veel plezier met de Himbakinderen, die met hun moeders in een klein dorp bij een boerderij leefden. De mannen zijn meestal met het vee op stap. Toen was het nog heel kleinschalig, een paar hutjes, een heilige plek. De boerin beheerde samen met de vrouwen het geld dat ze verdienden met de verkoop van sieraden e.d. Dit zijn de iets oudere kinderen van het dorp. De pubermeisjes dragen twee vlechten die naar voren steken, de jongens één. Bij kleine kinderen zijn de hoofdjes kaal geschoren, soms blijft een streepje haar zitten.
De kookpotten en andere belangrijke zaken zijn in een boom gehangen, zodat de geiten er niet bij kunnen. De roodbruine kleur komt van een mengsel van geitenvet en oker waar de Himba zich mee insmeren. Ze wassen zich nooit, maar gebruiken kruiden en geurige hars als parfum. Het is wel even wennen.