Marrakesh.

Ver boven deze drukke en echt mooie stad ligt de Atlas,
De Atlas met zijn Ourika vallei en voor mij in de winter.

Lopend over glibberig gesteente omhoog naar een waterval,
Een waterval gevangen in alle winterse pracht als een sprookje.

Een sprookje van duister licht gevangen in de schaduwen,
Schaduwen in blauw licht als uit een oud Grimm verhaaltje.

Een verhaaltje van duistere somberheid en het boze ligt op de loer,
Een verhaaltje van eens komt het toch echt wel eens weer goed.

Een echte betovering dichtbij om te voelen,
Het voelen van verloren zijn in de natuur.

Als een duister sprookje.