Dogon ligt op een plateau en in een vallei. Het plateau is niet zo heel bijzonder, maar de vallei is echt een wereld op zich. De oude huizen van de Telem en de oude Dogon woningen liggen hoog tegen de rotsen en stammen uit de tijd dat de Sahara nog oerwoud was. De bomen en lianen vormen toen natuurlijke ladders voor de bergwandvolken. De Dogon zijn nu naar beneden verhuist aan de rand van de rotswanden omdat het leven daar toch wel wat makkelijker is.
Dogon is een volk dat nog veel aan ruilhandel doet. Iedere familie heeft in ieder geval 3 graanhuizen. Eentje voor de man, eentje voor de vrouw en een security graanhuis voor het geval er een slechte oogst komt in het volgende jaar. Het graan dat men verbouwd wordt op de markten geruild met andere goederen. Nog een aantal andere bijzonderheden: Dogon heeft een week van 5 dagen (de marktdagen zijn dat). Kan in 1 familie meerdere geloven naast elkaar hebben (vader een christen, moeder een animist en zoonlief is de nieuwe mullah van de moskee). En grond en huizen worden door de chief van het dorp aan de dorpelingen toegewezen en dus niet gekocht.

De Dogon hebben voor ons een vreemde conversatie:
"Welkom… Hoe gaat het met je? En met je vrouw/man? En met de kinderen? En met de rest van de familie? En heb je goed geslapen? Dus het gaat goed met je? En met je geiten? En je koe? En met je huis? En je nieuwgepote aardappels? En met je neusverkoudheid van vorige maand? En je zere teen van vorig jaar? Welkom…"
"Poo! Ja, alles uitstekend? En met jou? En met je vrouw/man? En met de kinderen? En…"
Even een kort voorbeeld van de rituele begroeting van de Dogon. Soms gaat het 1 op 1, soms 1 tegenover een hele groep. En dan met z’n allen tegelijk antwoorden…

Bijzonder om dit een paar dagen mee te mogen maken.