Een cheetah vind je dikwijls op een heuveltje aan een open vlakte. Hier kunnen ze alles goed observeren en zien ze het gevaar van heel ver afkomen. Deze moeder met haar kleintje hebben we lang geobserveerd tot ze het ineens in haar kop kreeg om op het dak van onze jeep te springen. Tja dak zeg ik dan maar dit was enkel de canvas van het dak dat opgerold was, de rest was compleet open. Wij stonden oog in oog met dit toch wel hypnotiserend beest op nog geen meter afstand. We drukten ons lichaam zo ver mogelijk verwijderd van deze cheetah en probeerden een foto te nemen. Met onze telelens dat we vasthadden was het niet mogelijk omdat de cheetah te kort bij zat. Dan heel rustig onze rits geopend van onze rugzak om onze breedhoek te nemen telkens met de ogen van de cheetah op ons gericht. Het lawaai dat je rits maakt is je nog nooit opgevallen en maakt je enorm nerveus. Mijn hart bonkte uit mijn lichaam een stuk van opwinding en van angst. Mijn profielfoto is van dit moment. Een duitse toerist heeft toen al lachend alles vastgelegd.