Ten westen van de hoofdstad Accra vind je twee beruchte slavenforten: Elmina en Cape Coast.
De Portugezen waren de eerste Europeanen die ontdekten dat ze veel konden verdienen aan de slavenhandel. Zij bouwden fort Elmina in 1482. Lokale koningen wilden hun krijgsgevangen wel verhandelen voor waardevolle geschenken en ze waren best bereid om steeds weer nieuwe gevangen te leveren.....De Nederlanders waren er als de kippen bij om ook een graantje van deze verderfelijke handel mee te pikken. De West Indische Compagnie is er schatrijk door geworden en heel wat fraaie Amsterdamse grachtenpanden zijn met dit "bloedgeld" betaald. Miljoenen negers zijn op onmenselijke wijze naar Amerika verscheept en daar verhandeld om er op de plantages te werken.

De Nederlanders hebben Elmina in 1637 veroverd en ze hebben het fort pas in 1872 aan de Britten verkocht.
Arthur Japin heeft een heel interessant boek geschreven over een stuk geschiedenis van dit fort. De titel is "De zwarte met het witte hart" en gaat over twee jonge Ashanti prinsjes die naar Nederland worden gebracht en zelfs aan het hof van koning Willem II belanden. Het leven van deze prinsjes, Kwame (zijn naam betekent zaterdag) en Kwasi (hij werd op zondag geboren), verandert natuurlijk totaal door deze verplichte verhuizing. Kwasi belandt zelfs later nog in Indonesië.
Dit boek is echt een aanrader voor iedereen die graag historische boeken leest.
Het fort in Cape Coast is in juli 2009 door Barack Obama en zijn vrouw bezocht omdat van hieruit heel veel slaven naar de Verenigde Staten zijn overgebracht. De slaven uit Elmina gingen vooral naar Zuid-Amerika en de Caraibische eilanden.
In beide forten is een interessante maar ook heel trieste tentoonstelling te zien.

Ook het stadje Elmina is bijzonder de moeite waard om te bezoeken. Rondom de haven kijk je je ogen uit als de vis aan land wordt gebracht en verhandeld terwijl je in de aangrenzende straten terug kunt lopen in de tijd. Een groot deel van het eenvoudige dagelijks leven is daar buiten te zien. Fotograferen wordt niet altijd op prijs gesteld maar vergeleken met andere plaatsen in Ghana vond ik dit beslist niet de moelilijkste locatie. Vergeet ook de begraafplaats niet, waar Nederlandse woorden boven de toegangspoort staan en nog een paar grafstenen met Nederlandse tekst te vinden zijn.