Welkom bij Columbus Reisreporter

IJsland • Strokkur

IJsland • Strokkur

hamminga

In de 'Golden circle' in Zuid IJsland is de actieve geiser 'Strokkur' een must-see. Wij waren er in april en hadden het geluk de geiser regelmatig even voor onszelf te hebben. Strokkur spuit om de 4-8 minuten zo'n 20 meter hoog, en iedere keer is het weer fascinerend. In de ijzig koude wind bewonderden we steeds weer de mooie eruptie. Wat een natuurgeweld en wat is het toch een bijzonder verschijnsel! In de omgeving kun je leuk rondwandelen en borrelende poeltjes aanschouwen. Wiki: De geiser is 23 meter diep. Daar heeft het water een temperatuur van 120°C, maar door de heersende druk gaat het water niet koken. Op 16 meter diepte is de druk laag genoeg geworden, en kan het hete water tot dampvorm overgaan. Deze plotseling ontstane damp zoekt zich een uitweg, en sleurt de bovenliggende waterkolom met zich mee. Een eruptie is het gevolg.

Nieuw-Zeeland • Wellington

Nieuw-Zeeland • Wellington

MariekeH

Gisteren heb ik mijn eerste mountainbikewedstrijd gereden. Tijdens ons verblijf in Nieuw Zeeland op Rivenrock mountainbikepark, anderhalf uur rijden vanuit Wellington, heb ik de skills van het mountainbiken geleerd. Technische stukken, goed gefocust zijn en goed zitten op de fiets - of achter het zadel hangend - daar ben ik aardig in thuis geraakt. Op Curacao heb ik hier profijt van, aangezien wij regelmatig op de technische paden van de zoutpannen fietsen. Samen met mijn man hebben we de 50 km Duo Xtreme mixed couples gereden in westpunt. We startten en finishten bij Playa Hunku. Gravel, zand, stenen, zoutvlakten, koraal, asfalt... alles werd getrotseerd. De wondjes van de cactusstekels zijn nog zichtbaar in het been. We zijn 3e geworden! Ons zie je helaas niet op de foto, maar wel locals uit Nieuw Zeeland. Trots en voldaan zijn we de nieuwe week begonnen. Mountainbiken in zowel Nieuw Zeeland als op Curacao is een absolute aanrader!

Griekenland • Pilion

Griekenland • Pilion

lobkedelaruelle

“Laten we naar Pilion gaan voor het joodse nieuwjaar” zei een vriendin. Haar ouders wonen in Griekenland en ze wilde graag deze voor haar speciale feestdag met haar ouders vieren. Ze had al vaker foto’s van het schiereiland laten zien en het zag er veelbelovend uit. Begin September reizen we af, haar ouders hebben een van de appartementen voor ons gereserveerd. Het is een hele rit maar bij aankomst zie je dat het het meer dan waard is. Het schiereiland is in feite een berg die aan 3 van de 4 zeiden de zee in loopt met de prachtigste stranden. Door deze berg heb je van bijna elk weg en elk dorpje een fenomenaal uitzicht. Wij verblijven in Zagora, een dorpje waar alles nog op goed vertrouwen gebeurd. Waar er een klein winkeltje is, een slager en appelboomgaarden zover het oog reikt. Vanuit het dorpje rijden we richting de zee en halverwegen staan Orly’s villa’s, waar we de komende week zullen genieten. Genieten van de uitzichten, de gastvrijheid en de natuur. De volgende dagen rijden we naar verschillende stranden in de omgeving, de ene nog mooier dan de ander. Het zijn plaatjes zoals je ze in de Columbus ziet. We gaan naar één van de stranden waar Mamma Mia is opgenomen en snorkelen tussen de vissen die je ik het aquarium van de Chinees ziet. Uren kan je op het terras van ons huisje zitten. Kijken naar de zee, hopend een dolfijn te zien. Genieten van het geruis van de wind door de appelbomen en het geluid van de golven helemaal beneden. Zo nu en dan komt een auto voorbij die luidkeels verkondigd verse vis (ofwel: “fresch fisch”) te verkopen. Maar over het algemeen hoor je alleen maar natuurlijke geluiden, dat is vooral genieten. Één ochtend in het bijzonder heb ik van de natuur kunnen genieten. Een vreemd gezoem was hoorbaar tijdens het ontbijt op het terras. Even later was het pas duidelijk dat dit gezoem van een wesp kwam, een wesp die voor zijn leven vocht. Hij was namelijk gevangen door een bidsprinkhaan. Het was een strijd van uren, en urenlang heb ik zo nu en dan dit bijzondere schouwspel met veel plezier bekeken.

Oostenrijk • Serfaus

Oostenrijk • Serfaus

ChristaThieme

Nu ik uit mag kijken naar de winter in Canada komende januari, verheug ik mij weer op de sneeuw en de kou, inclusief het skiën, snowboarden en hiken. Ik hoop dat ik mooie foto's kan schieten zoals deze foto die vorige winter in Serfaus is genomen. Als je vroeg in de ochtend de straten volgt in tegenovergestelde richting van de skiliften, dan kom je uiteindelijk op een wandelpad dat her en der gekruist wordt door vers geprepareerde loipes. De langlaufers zijn er nog niet, daar is het te vroeg voor. Je hebt de maagdelijke witte wereld helemaal voor je alleen en je kan genieten van een knallende zonsopkomst. Vooral het moment vóór dat de zon op komt, het zogeheten blauwe uurtje, kan ontzettend mooi zijn. Zorg dat je op tijd je warme bedje uitkomt en ook het blauwe uurtje niet mist.

Swaziland • Mlilwane Wildlife Sanctuary

Swaziland • Mlilwane Wildlife Sanctuary

karinm

In Mlilwane Wildlife Sanctuary is het leuk wild spotten. Je zult er de Big Five niet aantreffen, maar des te mooier is het dat je in dit park te voet of per fiets op safari kunt. Fietsen zijn te huur bij het hoofdgebouw, waar je je auto kunt parkeren en na je fietstocht kunt genieten van een drankje. Wat gaaf vonden we het om dit te doen, echt een aanrader!

India • Mumbai

India • Mumbai

ThijsVDenBurg

Naast Dehli en Agra is Mumbai het voormalige Bombay wel een van de bekendste en inmmense steden van India. Er zijn een aantal highlights die de meeste toeristen aandoen zoals; the Gateway of India aan de haven, het prachtige Centraal Station gebouwd door de Britten. Maar ook de grote hotels met geschiedenis (niet altijd even fraai). En een rondje Bollywood mag zeker niet ontbreken. Maar wil je ook een andere kant van Mumbai zien en weinig toeristen tegenkomen. Pak dan een tuktuk en laat je ergens afzetten en ga wandelen. De meest bijzondere straatjes en ontmoetingen liggen om elke hoek. Het is ook de plek waar je de oprechte Indier tegenkomt. In deze straat zagen we dit gebouw. Een tetrispuzzel aan golfplaten die als muur fungeren. De donkere ruimte waarachter het onbekende schuilging en nog gaat want binnen konden we niet komen. De loopbrug tussen twee gebouwen in bestemming onbekend behalve voor deze poserende man. Zich afvragend wat twee toeristen daar te zoeken hadden en uberhaupt een foto van wilden. Hij maakt de foto voor mij af en hoewel hij er staat verdwijnt hij ook in het geheel. Een korte glimlach was al wat we kregen als besluit.