Juveniele groenling..
Al heb je geen verstand van vogels (zoals ik), dan nog is een dagje in een vogelhut de moeite waard. Helemaal als je in prettig gezelschap verkeert (Karin en Christa) die duidelijk meer vogels kunnen herkennen dan ik. Deze juveniele groenling leek mij al aardig uit de kluiten gewassen, maar hij vond het toch prettiger om gevoerd te worden dan om zelf het voer van de boomstam te pikken. Getuige de constante beweging van zijn vleugels, stond hij nog niet zo vast op zijn pootjes. Iets meer info over de groenling (met dank aan Wiki): Een groenling is ongeveer 15 centimeter lang. Het mannetje is olijfgroen van kleur, vooral op de stuit. De rug heeft een bruine tint en de onderzijde is meer geelachtig. De randen van de vleugel en de meeste staartpennen zijn aan de basis helder geel. De dikke snavel is bijna wit en de poten zijn vleeskleurig. Het wijfje is minder intensief van kleur, zij is meer grijsgroen en haar geel in de veren is veel valer.
Dampende aarde!
Hverir is een vulkanisch zeer actief gebied in het noordoosten van IJsland. Kokende modderpoelen worden afgewisseld door stinkende solfataren en zelfs de bergen die dit gebied omringen, stoten grote hoeveelheden stoom uit. Staalblauw, feloranje en bruin zijn hier de primaire kleuren. Zo moet de aarde eruit hebben gezien in haar jongere jaren, toen de aardkorst nog warm en onstuimig was. Hier staan we midden in een veld dampende aarde.
Galapagos blijft je..
Het is al weer 11 jaar geleden dat ik op Galapagos was maar het zijn nog steeds hele goede herinneringen. De vreemdste dieren die ik daar tegenkwam zijn de zeeleguanen waarvan er hier eentje op de foto staat. Zij leven van algen die ze onder water van de rotsen krabben. Omdat het water rond Galapagos koud is kunnen deze koudbloedige dieren maar een uurtje in zee blijven. Verder liggen ze vooral in de zon op te drogen en te warmen totdat ze weer voldoende energie hebben. Dit exemplaar was klaar voor een volgend bezoek aan zee en zette zich in beweging. Dat gaat behoorlijk snel. Ik geef deze bestemming Columbus factor 4 omdat je je er enerzijds ontdekkingsreiziger waant maar anderzijds moet je ook wel bijna alles via georganiseerde excursies vanaf de boot doen.
Fairy Pools
Vandaag las ik in de krant dat Skye behoort tot een van de gebieden die overlopen worden door toerisme. Het werd vergeleken met Venetië, Barcelona, Amsterdam, enz. De boodschap van het artikel was 'hoe houden we de toerismestroom in de hand'. Ik was toch wel enigszins verbaasd over deze berichtgeving. Ik was daar van half september tot eind september. Ik had totaal niet het gevoel overlopen te worden, in tegendeel zelfs. Geen horde mensen of in de file gestaan. Ik vond Skye fantastisch en zelfs rustig. Qua drukte staat het in geen verhouding met bijvoorbeeld Venetië . Wellicht dat het midden in de zomer drukker is? Kies dus voor het voor- of naseizoen. Ook dan heb je mooi weer. De wandeling naar de 'De Fairypools'is schitterend. Al moest ik riviertjes oversteken waarbij ik van het ene paaltje naar het andere moest springen/stappen. Niet mijn sterkste kant. Achteraf had ik het niet willen missen. Het is een mooi leeg landschap met enorme bergen en kleine watervalletjes.
Een overnachting om..
Het motto van Columbus, een reis maken weg van de massa is op mijn lijf geschreven. Voor mij geen overvolle camping, maar het liefst een stuk natuur waar we alleen of met een enkeling genieten van al het moois wat Marokko te bieden heeft. En gelukkig zijn de plaatsen er nog steeds. Al wordt het lastiger en moeten we soms beter ons best doen. Het is of ik intenser geniet als ik een plekje ontdek waar geen toeristen of reizigers te vinden zijn. Ach een enkeling is best fijn zo nu en dan, maar geen groepen alsjeblieft. Het is dan ook met een beetje weemoed dat ik deze prachtplek deel, ga, maar vertel het niet door. Straks wordt het overspoelt door toeristen. Alhoewel niet iedereen een wereldplek herkent als er niets te vinden is dan natuurschoon. Wanneer je onderweg bent van Azrou naar Midelt of zoals ik in omgekeerde volgorde, dan kom je zomaar een zijweg tegen die leidt naar een uitgedoofde krater. Zo'n drie kilometer een ongeplaveid weggetje volgen en dan op 2000 meter hoogte ontvouwt zich een onwezenlijk mooi panorama. Er is een hotel wat model had kunnen staan voor Hotel California, helaas al jaren gesloten en in beginnende staat van verval. Verder een geweldig mooi groen/blauw meer. In de tijd dat het hotel Atlas Lake Inn nog geopend was (tot 2015) kwamen er nog mensen met een camper. Nu ben je vrijwel alleen, in een ongerepte natuur, met wat loslopende honden en een huis wat bewoond door mensen die metingen verrichten. Als je de foto vergroot zie je in het midden onze camper staan en een paar honderd meter naar rechts onze buurman. Al dit moois kun je vinden op de volgende coordinaten: N33.08077 W4.99329
Kolibries spotten in.
Het nevelwoud van Monteverde staat bekend om de grote hoeveelheid dieren die je kunt spotten, tijdens een wandeling door het park. De kolibrie stond hoog op m'n lijstje en tijdens mijn wandelingen, heb ik ook enkele exemplaren mogen spotten. Het fotograferen is dan een stuk lastiger omdat ze meestal op grotere afstand zijn en zeer snel bewegen. De oplossing is een kolibrietuin, meestal in de buurt van een andere attractie (die van mij was naast de zipline). Hier hangen vele voerbakjes met suikerwater en staan er planten om de vogels aan te trekken. Het zijn nog steeds wilde vogels die in het nevelwoud leven, dus er is geen garantie. Maar ik had zeker wel 40 vogels rond zoemen in deze
Welkom aan onze nieuwste Reisreporters
Travelz
Basjeaun
Ulric Breusers
PtR
LeonieLettink
Monkeybone
Asuka
AndreaFrank
Heimwee. Volgens Van Dale is het een ziekelijk verlangen naar huis. Maar kan je heimwee hebben naar een plek waar je slechts enkele dagen bent geweest? Toch is dat precies wat ik voel als ik terugdenk... Lees meer
“What do I think of Western civilisation? I think it would be a very good idea”. (Mahatma Ghandi) India, land van; drukte en armoede, Maharadja’s en sultans, de ‘staarders’, poepen op straat, heili... Lees meer