Clachtoll Beach
Schotland | Assynt | Clachtoll Beach. In het Noorden van Schotland kom je toch verrassend mooie plekjes tegen. Op onze doorreis van Kylesku naar Ullapool over de B 869 rijdt je door een onbeschrijflijk mooi landschap. Vooral de grillige kustlijn is de moeite waard. De weg slingert zich door het landschap en mooie vergezichten worden afgewisseld met de kenmerkende Noord Schotse natuur, rots- en bergformaties met sobere vegatatie . Het is er vooral rustig en je komt er maar weinig mensen tegen. En dan..., weer een bocht en plotseling ontvouwd er zich een heus tropisch tafereel voor je. We komen langs Clachtoll Beach, kenmerkend voor het azuurblauwe warer en het parelwitte zandstrand. Als je dit zo ziet op de foto zou je toch niet denken dat je gewoon in Noord-West Schotland rondbanjert?
R.I.P. Kermit
We kennen allemaal the circle of life, maar als je dan eerste rang staat als een reiger een kikker hupsakee hap-slik-weg verschalkt...nou dan moet je zelf ook even slikken. En ik hield al niet van kikkerbilletjes!
Sluipwesp
Met verwondering zag ik op een blad een insect met een wel heel lange sprietantenne; een sluipwesp. Omdat ze zo beweeglijk was, viel het niet mee er een geslaagde foto van te maken. Na tig pogingen vond ik deze wel geslaagd. Vrouwelijke sluipwespen leggen hun eieren in larven van andere insecten die vaak verborgen zitten in planten, zieke bomen of onder de grond. Om deze insecten te bereiken, gebruiken ze een lange en slanke naaldachtige buis (de legboor) aan het uiteinde van hun achterlijf. Dit is om precies te zijn een Houtsluipwesp. De grootste sluipwespsoort. Alleen het lijf al is 35 mm. De legboor is langer dan hun lichaam. Deze wesp zoekt de larven op van wespen die in naaldhout voorkomen. Door het hout boort ze een gaatje (dit kan wel een half uur duren), prikt een houtwesplarve aan en legt er dan een eitje in. Het eitje vloeit als een druppel door het nauwe legboorkanaal. De larve ontwikkelt zich volledig ten koste van de houtwesplarve. Het blijkt dat ze deze holle legbuis in elke gewenste richting kunnen uitschuiven en bewegen door het uiteinde van de boor van vorm te veranderen. De legboor bestaat uit drie verschillende schuivende delen, die ze onafhankelijk van elkaar met de spieren in hun achterlijf in elke gewenste richting kunnen bewegen. Deze techniek heeft men bestudeerd en gebruikt men nu als model voor de ontwikkeling van stuurbare sondes voor medische toepassingen.
Ontelbare...rijstterr
Wat is er mooier dan vanuit grote hoogte op ontelbare rijstterrassen kijken. Onze monden vielen open. Hier kijkje op het rijstterras Laohuzui, dat in het district Yuanyang ligt. Duizenden terrassen zie je in een oogopslag. Bij zonsondergang heb je hier het beste licht. Ik heb dit zicht nog steeds op mijn netvlies, zo bijzonder mooi vond ik dit beeld. In de omgeving tref je ook de terrassen Duoyishi en Bada aan. Deze drie terrassen hebben we bezocht. Hiervoor koop je één kaartje voor een bedrag van ongeveer €12,00. Ze vallen allemaal onder Unesco. De Hani-bevolking heeft deze terrassen ooit gecreëerd. De grote vraag is wie deze wereldse terrassen in de toekomst moeten gaan onderhouden. Veel jongeren willen niet meer werken op de rijstterrassen. Het is ook zwaar werk. Men gooit toch vaak restjes rijst weg. Dat doe je niet meer wanneer je de bevolking daar hebt zien werken. In de periode van december tot eind maart kun je genieten van het lijnenspel op de terrassen. In deze periode staat er water op de rijstterrassen. De groene streepjes is de jonge aanplant die in april/mei wordt uitgezet.
Zuilen aan de Ganges
Een paar weken terug was ik weer in Varanasi of te wel Benares, de heilige stad aan de Ganges. Ik dacht dat ik de stad inmiddels wel kende, maar al struinend door de steegjes achter de ghats kwam ik dit verborgen pareltje tegen. In de stad langs het water worden momenteel veel huizen gesloopt zodat met name de oude paleizen en tempels overblijven.
Aoraki
De weg naar Mount Cook (of Aoraki) is echt prachtig. Eerst rijd je langs het fel turquoise Pukaki meer met uitzonderlijk mooie vergezichten. Naarmate je Cook Village nadert wordt Mount Cook steeds groter en imposanter. Als je, zoals op de foto, nauwelijks bewolking aantreft rondom de top heb je geluk. Aoraki betekent niet voor niets 'piek in de wolken'. Als ik een ding geleerd heb wat betreft fotograferen is dat je nooit moet denken: oh het komt nu even niet uit, ik fotografeer dit wel op een ander moment. Na deze rit naar Cook village, waar we 3 dagen zijn gebleven, hebben we de top niet meer gezien.
Welkom aan onze nieuwste Reisreporters
Odin
Nien
Heleen Van Assche
Flyinghigh
Esther Greece
MerelvanderKant
Jampie
mariaroelofsen
De witte dorpen van Andalusië De natuur van Andalusië is prachtig en het is een van de meest levendige en sfeervolle streken van Spanje. Verspreid over Andalusië, in de heuvels van de Sierra de Gra... Lees meer
ROTORUA | Rotorua heeft haar naam niet gestolen: het ruikt er rot. Meer bepaald naar rotte eieren. We zijn onmiskenbaar in de ‘Smelly City’, de absolute hoofdstad van ‘geothermal activity’ in NZ. T... Lees meer