Russische pasteitjes
Dit is natuurlijk niet een heel spannende foto, maar na wat wikken en wegen plaats ik hem toch, omdat dit beeld wel echt hoort bij mijn Rusland-reis. Ik heb heel wat van deze gevulde broodjes/pasteitjes gegeten, het is ook echt street-food, overal zijn oude vrouwtjes die ze verkopen. Er kan van alles in zitten, van hartig (vlees, maar ook kool) tot zoet, en als je niet veel tijd hebt is het een handige snelle lunch, anders een goede snack tussendoor. Hier liggen ze keurig op een bordje, in een kleine tearoom in het Houtarchitectuur museum van Suzdal, een openluchtmuseum met oude houten gebouwen. Die vind je overigens ook in meerdere Russische plaatsen. Naast de pasteitjes een kopje thee, vooraf had ik gelezen dat Russen vooral theedrinkers zijn (als ze niet aan de wodka zijn tenminste), die thee werd traditioneel gezet met een samovar. Maar ter plekke bleek de koffiecultuur ook al aardig opgerukt, dus koffiedrinkers komen in Rusland ook aan hun trekken (en hetzelfde geldt voor bier). Ik vond de Russische keuken helemaal prima, wat stevig misschien omdat ze nogal royaal met room werken, maar de salades, soepen, pelmeni (gevulde deegwaren, denk aan ravioli) en stoofpotjes smaakten best.
Door erosie gevormd.
In de provincie Sakeao is in het Tha Phraya nationaal park een gebied van 2 km2 waar door erosie en uitspoeling de zandstenen rotsen geworden zijn tot wonderlijke vormen.
Uitzicht !
De Whistler Mountain is een enorme hoge berg bij het stadje Whistler in Brits-Columbia, 125 kilometer ten noorden van Vancouver. Vanaf deze berg zijn kabelbanen en gondelbanen naar andere bergen zoals bv de Blackcomb Mountain. Vanaf deze berg heb je een schitterend uitzicht over de omgeving. Het was een geweldige ervaring om op deze hoogte te mogen zijn !
Kinavai ceremonie
Kinavai ceremonie. In Papua Nieuw Guinea worden er in de zomerperiode op diverse plekken in Nieuw Oost Britain kinavai ceremonie’s gehouden. De meesten zijn ‘’secret’’ en worden pas vlak van te voren bekend gemaakt. Wil je zo iets meemaken informeer dan bij de dorpelingen of dat ze weten of dat er een ceremonie of festival plaatsvindt. Deze ceremonie is heilig voor het Tolai volk. Wij waren getuige van een kinavai ceremonie voor het mask festival bij Kokopo (Rabaul). Het begint bij de ochtendgloren rond half 6 met tubuans/duk duks (voorouderlijke geesten). Ze komen aanvaren vanaf zee en dansen in kano’s op de muziek die de dorpelingen op hun kundu trommels maken en zingen. Het is een beetje een geheimzinnig gebeuren. Slechts enkele mensen weten wie de mannen in de tubean/duk duk outfit zijn. Het was traditioneel verboden voor de vrouwen en kinderen om naar deze personen te kijken, dat is wel een beetje verleden tijd maar ze zijn nog wel steeds bang van deze personen. Het hele dorp was uitgelopen om deze ceremonie mee te maken. De mannen die de muziek maken en de duk duks begeleiden dragen allemaal een rode lap. Na deze ceremonie begon het 2 daags mask festival.
Kolibrie Nazca en...(
Bij Nazca denken de meeste mensen in eerste instantie aan de beroemde Nazcalijnen, maar naast een vlucht over deze bijzondere geogliefen zijn er nog andere bezienswaardigheden in de omgeving. Je kunt b.v. naar het Cementerio de Chauchilla, een pre-Inca begraafplaats in een droge woestijn, omringd door prachtig gekleurde bergen, waar je mummies in speciale tomben kunt zien. Het is een ingetogen, respectvolle aangelegenheid. Deze excursie kan worden gecombineerd met de aquaducten van Cantalloc, een immens groot en ingewikkeld irrigatiestelsel dat door de Inca’s is aangelegd en dat de katoenvelden in de omgeving nog steeds van water voorziet. Mocht je tijd overhebben, dan kun je altijd nog op “kolibriejacht” (vanzelfsprekend met de fotocamera). Leuk koffieadresje in Nazca, waar je niet alleen sterke koffie krijgt die moet worden aangelengd met heet water -> Mom’s Cafe, Jr. Calle Lima 168A, Nasca 11401.
Verborgen paradijs
Verborgen in de Bartang vallei van de Pamir-gebergte is de kleine dorp Jizeu te vinden. Wij moesten voor drie uur over veel rotsen van de frequente aardverschuivingen hier klimmen. Dit was onze laatste bestemming op de Pamir Highway, wij waren moe en wisten niet wat ons te wachten stond omdat wij alleen van andere reizigers van dit plek hadden gehoord. Maar toen wij bij de turquoise meer uitkwamen, waren wij onze vermoeiheid helemaal vergeten. Wij belandden in een verborgen paradijs, die uiteindelijk onze ultieme highlight van Tadzjikistan werd.
Welkom aan onze nieuwste Reisreporters
meebje79
Dydah
Andrea_92
Cinaai
Nick911
Soraya2305
José Lecoutere
Fulltime.Travels
We worden door 't busje van Uncle Tan afgezet. We wachten daar op de bus om naar Greenview te gaan, dit ligt aan dezelfde rivier. Ze staan bekend om het spotten van olifanten. Daarom willen we ook nog... Lees meer
Het mag dan niet de bekendste road trip van de Verenigde Staten zijn, maar het is misschien wel de meest interessantste trip langs de Amerikaanse highways. Toch zeker als je fan bent van Blues en de v... Lees meer