Deze foto is genomen door Nathalie Beersma van de Devils Pool bij de Babinda Boulders in het regenwoud bij Cairns in Australië, op donderdag 25 juli 2013 rond 11.00 uur.

`De uitkijkplatforms hangen een klein eindje boven de grond. Ze bestaan uit houten planken en zijn goed omheind met zowel stalen als houten balken. Er hangen meerdere waarschuwingsborden aan. De grote rode letters danger en de gele bordjes met uitglijdende en verdrinkende poppetjes erop zijn er niet voor niets. Het woeste water zo blauw als een gletsjer met daarboven witte koppen dendert langs de prachtig gladgeschuurde, ronde rotsen stroomafwaarts. Ik voel de nevel op mijn wangen. De rotsen in ontelbare kleuren grijs, lichtgrijs na een flink aantal uren zon en donkergrijs als er net weer een bak met water overheen gerold is, ze hebben de meest bizarre vormen. Eentje heeft zelfs zwarte strepen over de scherpe randen. Een ander heeft gaten, weer een ander is gebutst. En daartussen bevindt zich soms een heel stil en helder poeltje met lichtgroen water. Maar je hebt het behoorlijk zwaar en misschien overleef je het wel niet als je in dit water valt. Het denderende geluid is angstaanjagend. Toch ziet het er zo idyllisch en onschuldig uit. Zeker als je uitkijkt over de rivier waarin het water verder stroomt, dwars door de met een groene deken overwoekerde bergen in een glad bekken van grijze rotsen. De rivier volgt de route naar beneden. Ik aanschouw dit alles midden tussen het groen van de varens en andere tropische flora. Het groene kleurenpalet in de vegetatie is net zo divers als het grijs van de rotsen in het water. Sommige bomen staan scheef. De takken hangen half voor mijn cameralens, maar dat zorgt juist voor een mooi kader om mijn foto’s. Ik ruik de bomen. De bomen waar de meest uiteenlopende beestjes in rondkruipen. Net zag ik al een spin. De gids noemt dit oudste tropisch regenwoud ter wereld zijn `jungle’. Hij houdt ervan om ons `bang’ te maken met zijn verhalen over gevaarlijke dieren die hier te vinden zijn. Maar ik ben niet bang. Ik voel me een echte avonturier. Midden in de natuur. Afgezonderd van de drukke wegen met brullende auto’s en de massa’s mensen die me voor de voeten lopen.’