Op Bonaire lopen een groot aantal wilde ezels rond, sommige zijn erg schuw en lopen snel weg wanneer ze je auto aan zien of horen komen, een aantal zoals deze zijn nieuwsgierig genoeg naar lekkere hapjes en een paar zijn echte knuffeldieren.

Wanneer ik rond ga rijden door het 'wildere' stuk van Bonaire neem ik vaak wat stukjes appel mee of bewaar m'n klokhuizen. Als er ezels zijn die nieuwsgierig blijven kijken wanneer ik er aan kom rijden stop ik de auto en wacht tot ze naar me toe komen. Vanuit de auto geef ik ze wat lekkers en aai ze even over hun snuit. Soms blijven ze wel staan wanneer je uit de auto stapt maar meestal trekken ze zich toch iets terug, het zijn ondertussen natuurlijk wilde dieren geworden.

In de stad lopen ze trouwens ook wel eens rond op zoek naar eten, vooral het omduwen van vuilnisbakken om er eten tussenuit te rommelen is dan een geliefde bezigheid.