Costa Rica, 17 april 2013.
In Manuel Antonio lunchen we lekker in een raamloos restaurant. Alles is open en de achterkant grenst aan de toppen van een groep hoge bomen. Als toetje komt er een hele horde doodshoofdaapjes voorbij. Echt een feest. Dit jonkie zat regelmatig nog op de veilige rug van moeder, maar hier probeert hij zelf (op grote hoogte) zijn evenwicht te bewaren. Zijn tongetje bewijst dat hij serieus bezig is.... Of het bewijst helemaal niets, maar het staat wel leuk.