Zomaar langs de weg, dit kennelijk onbeduidende park. De weg er naar toe was redelijk slecht, er stonden wat campertjes van mensen die er langer dan een dag bleven, gezien de zonnecellen en tapijtjes voor de deur. Je zou er zomaar voorbij rijden en dan dit missen. Persoonlijk kan ik uren naar zoiets kijken, mijmeren en dromen. Misschien zou ik er 's avonds bij zitten als iemand met Gilles de la Tourette vanwege de muggen die hebberig mijn bloed zouden willen drinken, maar toch...