De dingen die me aantrekken bij het reizen, zijn niet alleen de natuur, de monumenten of de opvallende architectuur; ik ben minstens even nieuwsgierig naar mensen, groot of klein, inwoners of toeristen, jong of oud .. zolang ze maar iets doen dat me prikkelt of ze er bijzonder uitzien .. Niets is zo heerlijk dan gewoon te zitten en je ogen goed de kost te geven; het is vooral leuk als je iets of iemand ziet en je je er vanalles bij begint af te vragen.
De man op de foto zat eerst alleen op een stoeltje bijna in het midden van de Plaza Mayor, hij heeft een koffer bij en een flesje water en eet vol overgave iets lekkers. Is hij een Madrileen of een eenzame reiziger? Gaat hij op vakantie of waarom heeft hij die koffer bij? Is hij misschien een dakloze die zich nog goed verzorgd? Hij ziet er in elk geval tevreden uit ..
Enkele minuutjes later kwam er een andere oude man bij hem zitten, en ook hij begon iets te eten (de dame op de achtergrond hoorde er niet bij). Er werd wel iets gezegd tussen de twee, maar eigenlijk niet veel .. kenden ze elkaar?
Ik vond vooral de ongedwongenheid van het hele tafereel iets moois hebben; ze trokken zich niets aan van de hele omgeving rond zich, of de vele toeristen en zaten daar gewoon op hun gemakje ..