Wanneer je op het strand of op de rotsen zit, met uitzicht over de Middellandse Zee, heb je soms wel de tijd om rustig om je heen te kijken. De kans is groot dat een kleine zeebewoner op hetzelfde moment ook naar jou zit te staren, ietwat verscholen tussen de rotsen, af en toe dapper naar voren tredend. Daarbij beweegt hij voortdurend zenuwachtig zijn tandjes. Hij heeft uitstekende ogen en bij het minste onraad rent hij vliegensvlug terug naar de beschutting van rots en steen.

Deze zeebewoner behoort tot de stam van de geleedpotigen. Dat is de grootste in het dierenrijk en bestaat uit dieren die voorzien zijn van een uitwendig skelet in tegenstelling tot bijvoorbeeld vissen en mensen, die een inwendig skelet hebben. De gemarmerde krab leeft in het deel van de zee waar net wel en net geen water staat. Zijn vorm is onmiskenbaar: een rechthoekig, bijna vierkant schild met bijna onnatuurlijk rechte lijnen. Als hij jong is, is zijn schild roodachtig. Later wordt dit bruin-paars met gele marmeringen, welke ook zichtbaar zijn op de pootjes. De buik kan wit of geel zijn, waarbij mannetjes er een driehoekige tekening op hebben en vrouwtjes horizontale ribbels. De voorste pootjes hebben geen haartjes, de overige wel. De ogen liggen in twee kleine inhammetjes.

Dit krabbetje kan meerdere uren buiten het water doorbrengen en is goed bestand tegen de zon. Zolang er vocht in zijn kieuwen zit houdt hij dit vol. Hij is schichtig van nature maar wanneer je een stukje brood vlak voor hem neerlegt, zal hij zeker naar voren komen om te ontdekken en te proeven. Hij voedt zich met ongewervelde diertjes en met organisch afval en wat zacht brood kan er ook nog wel bij.

Om te kunnen groeien moet hij af en toe van schild veranderen. Dit vervellen doet hij in ondiep water. In die periode is hij uiterst kwetsbaar. Regelmatig vind je in de zee een verlaten schild terug dat zo gedetailleerd is dat het op een dode krab lijkt.

In de periode van mei tot juli draagt het vrouwtje haar eitjes onder het achterlijf met behulp van de achterste pootjes. Heel veel tijd heeft de gemarmerde krab niet, want hij wordt slechts 4 jaar oud. Voor veel kinderen en ook volwassenen is hij een trouwe speelkameraad die weliswaar dreigend zwaait met zijn scharen maar weinig uit kan richten tegen mensen. Vluchten is bij een dreiging verreweg de beste optie voor hem