La Isla Bonita -La Palma.

Vanuit het woeste druiperige noorden weer omlaag naar het zonnige oosten,
Het oosten van Santa Cruz De La Palma,

Ik nam de kleinere weg hoog langs de de wand van de Caldera De Taburiente,
De wand wel 2351 meter hoog met als optie de vele ontelbare haarspeldbochten.

Bijna niets gezien en waande mij in flarden van wolken en sneeuw aan de kant,
Diepten nevelig en grijs zonder enig zicht en het kronkelde maar door tot oneindig.

Dan ineens begon de afdaling door de vele groene wouden van sparren tot de kust.
De kust die wel duidelijk ver uit mijn gevoel lag. Heel ver.

Ja, ja eindelijk.

Santa Cruz De La Palma ver in de diepte.

Een spaarzame zon speelde over het stadje gevangen in een oude krater,
Het stadje heerlijk onder de winterse buien die toch spaarzaam zijn.

He, he eindelijk.