In het uiterste noordwesten tegen de Oekraiense grens aan ligt een klein bergdorpje met een heel uniek kerkhof. Meer dan 60 jaar geleden is een plaatselijke houtsnijder begonnen met het maken van kruisen waarop niet alleen afbeeldingen staan die iets zeggen over de overledene, maar ook diens leven of beroep is vaak ironisch omschreven. De kunstenaar zelf leefd all lang niet meer maar de traditie wordt in ere gehouden. Een echte toeristische trekpleiser inclusief de onvermijdbare stalletjes met alles dat je altijd al niet wilde hebben, maar een goede kop koffie (echt goed!!) of een lekker glas fris is natuurlijk nooit weg. Nederlands Duits of Engels hebben wij er niet gehoord zoals bijna nergens in Roemenie en met de vrijwillige bijdrage steun je de restauratie van de kerk.