Op het hoogtepunt van het Kievse Rijk, in de eerste helft van de 11e eeuw, werd onder het bewind van Jaroslav de Wijze de Sofiakathedraal gebouwd in de vorm van een Grieks kruis. Het Griekse woord ‘sofia’ betekent ‘wijsheid’. Het gebouw was veel meer dan een kerk: er werden buitenlandse afgezanten ontvangen en Jaroslav vestigde er de eerste bibliotheek van het land. De Kievse prinsen werden er begraven. Zo hebben Jaroslav, zijn vrouw Iryna en hun zoon Vsevolod er hun laatste rustplaats.
De kathedraal werd meerdere malen beschadigd, vooral toen de Tataren in de 13e eeuw Kiev innamen. De kerk werd na elke beschadiging hersteld en bij die restauraties werden dan nieuwe delen eraan toegevoegd. Onder het antireligieuze beleid (bolsjewisme) van de Sovjet-Unie wilde men de kathedraal zelfs laten afbreken, maar na protest van historici werd zij geconfisqueerd en omgevormd in een museum voor architectuur en geschiedenis.
De Sofiakathedraal is beroemd om de schitterende fresco’s en mozaïeken. Het 18e eeuwse refter herbergt nu een museum met voorwerpen die zijn gevonden bij archeologische opgravingen. Ook zijn er maquettes van Kiev zoals dat eruit zag voordat de Tataren de stad binnenvielen. De Sofiakathedraal staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco.