Daar zat ik dus, in een hut (meer een soort hondenhok) te wachten op de steenuiltjes. Langs mij trekken wat donderwolken en achter mij doet het zonnetje zijn best er nog een paar laatste stalen uit te persen. Precies op dat moment, zie ik rechts van mij een steenuiltje landen op een paaltje. Mijn dag was toen al goed, later nog veel meer kansen gekregen deze prachtige vogels vast te leggen.