De woeste zeewind blaast het stuifzand in waaierpatronen over het brede strand van West aan zee. Het is guur en toch is het heerlijk om hier uit te waaien.
Drieteenstrandlopers spelen in het water, daar waar de golven in een laatste ultieme poging proberen zo ver mogelijk het land op te komen. Zij lijken geen last te hebben van de kou en gedragen zich alsof het een heerlijke warme stranddag is. Een eenzame zeemeeuw zweeft op de thermiek van de wind boven de duinen. Het strand, waar zomers vele mensen genieten van de warme zon en de verkoelende zee is vrijwel verlaten. Een enkele eilander laat zijn hond rennen op het strand, verder is er niemand. We blijven nog even tot we lichtelijk verkleumd terug gaan naar Paal 8. Daar warmen we op met een juttersbitter en een kop soep. Het hoofd is weer leeg, de konen kleuren rood en de vingers tintelen nog een beetje.